________________
* 'बोधिपताका' वृत्तिः :
सुञेति । 'सुअसायरो अपारो' गणधरग्रथितं जिनराजसम्मतं द्वादशाङ्गादि श्रुतं समुद्रसमं गम्भीराशयत्वात्, तच्च चतुर्धा पारातीतम्, तदेवम्, द्रव्यतोऽनन्तद्रव्यविषयशालित्वात्, क्षेत्रतोलोकाऽलोकप्रकाशकत्वात्, कालतस्त्रिकालसङ्ग्रहित्वाद्, गुणशुद्धेरसङ्ख्यस्थानत्वात् ।
'आउं थोवं' अस्मादृशानामायुः परिमीताऽवधिकं कर्मस्थितेस्तथास्थितित्वेन, गीर्णमुत्तराध्ययनसूत्रे भगवद्भिः
कुसग्गे जह ओसबिन्दु थोवं चिट्ठई लंबमाणए ।
एवं मणुआण जीविअं समयं गोयम ! मा पमाय ॥
भावतश्च
३६
यदुद्
'जीओ उ दुम्मेहा' जीवस्तु पापबुद्धिरभिन्नग्रन्थिकत्वात्, नन्वसङ्ख्यजीवानाम्भिन्नग्रन्थिकत्वेनेदं वचनमयथार्थम्, प्रवाहाऽपेक्षयैतत् प्रतिपादनम्, प्रवाहोऽभिन्नग्रन्थिकानामेव तेषामनन्तसङ्ख्यकत्वादत इदमविपरीतम् । सत्येतस्मिन् 'जं कज्जकरं' ग्रन्थिभेदोऽत्रकार्यन्तत्र कारणमयं शास्त्राऽधिगमः, एवंविधः शास्त्राऽधिगम यो ग्रन्थिभेदनकारी । ‘थोवञ्च’ अल्प विस्तारम् । 'तं किंपि सिक्खिअव्वं ' तथाविधं बोधवाक्यमभिधेयम् ||३|| * टीडानो भावार्थ :
१.
सुअसायरो अपारो । गए।घर भगवंतोखे गुंथेसुं भने तीर्थं २ भगवंते संगत रेसुं द्वादशांगी વિગેરે શાસ્ત્ર અહીં ‘શ્રુત’ તરીકે ગ્રહણ થયું છે અને તેને સમુદ્રની ઉપમા આપવામાં આવી છે કેમકે સમુદ્ર જેમ ગંભી૨ ભાવોથી ભરેલો છે તેમ દ્વાદશાંગીવિગેરે શ્વેત પણ ગંભીર આશયોથી સભર છે.
द्वादृशांगी विगेरे श्रुतज्ञाननोसागर अपार छे. यार रीते. द्रव्यथी, क्षेत्रथी, अणथी अने लावथी. (A) द्रव्य = અનંત દ્રવ્યોનો વિષય શ્રુતજ્ઞાનમાં સમાયેલો હોવાથી શ્રુતજ્ઞાન પારાતીત છે. (B) ક્ષેત્ર = અનંતલોક અને અનંતાનંત અલોકનું પ્રકાશન શ્રુતજ્ઞાનના માધ્યમે થાય છે માટે પણ તે પારાતીત છે.
(C) કાળ = ભૂત, ભાવિ અને વર્તમાન એમ સકળ કાલનો સંગ્રહ શ્રુતજ્ઞાનમાં થાય છે માટે પણ તે પારાતીત છે.
(D) ભાવ = ગુણવિશુદ્ધિના અસંખ્ય સ્થાનોવાળું શ્રુતજ્ઞાન છે તેથી પણ તે પારાતીત છે.
'बोधिपताका' टीकया विभूषितं