________________
वओ महावीरस्स*णमा त्थु णं समणस्स भगवा
सभगवओ महावीरस्स
णमोत्यु णं समणस्स भगवओम
દોષોનો પશ્ચાત્તાપ અને લઘુતાગ્રંથિ વચ્ચેનો ભેદ નહિ સમજાય તો આત્મહિત. આ જોખમમાં મુકાવાની શક્યતા પાકી છે હોં !)
આ ૧૬૭. જંગલ કે જનતા ! સાધુ માટે બધું સમાન | (સાધ્વીજીના શબ્દોમાં ...)
અમારો અનુભવ એવો છે કે સ્વાધ્યાય કરવા માટે એકાંત જોઈએ. આજુબાજુમાં ણ ગળ અવાજ થતો હોય, વાતચીત થતી હોય તો અમારું મન તરત એ બાજુ ખેંચાઈ જાય. સ્વાધ્યાયની એકાગ્રતા નંદવાય.
અલબત્ત આરંભિકદશામાં આ વાત સાચી છે. સાધુ જંગલમાં રહે એટલે કે , મા એકાંતમાં રહે તો સાધના કરી શકે, જનતા વચ્ચે રહીને નહિ !
પણ અમારા ગુરુણીની એક જબરી વિશેષતા અમારા જોવામાં આવી.
નાના એકજ હોલમાં અમે બધા ૨૦-૨૫ સાધ્વીઓ બેઠા હોઈએ ત્યારે સહજ રીતે ? = અવાજ તો થયા જ કરવાનો...
પણ અમારા ગુરુણી એ બધાની વચ્ચે બેસીને પણ કમ્મપયડી-આગમ ગ્રંથોનો છું મુખપાઠ કરે. અસ્મલિત ધારાએ એ ગુરુણી ગાથાઓ બોલતા જ જાય. ગમે એટલો
અવાજ એમની સ્વાધ્યાયધારાને અટકાવી ન શકે. એમનું મન આજુબાજુ ક્યાંય ન ક 3 જાય.
જો જાય તો તો સ્વાધ્યાય અટકી જ પડે ને? - છેલ્લા વર્ષોમાં ગુસણીનું માથું ડાયાબિટીસના કારણે આખું સડી ગયેલું. વેદનાનો 8 | પાર નહિ. પણ તોય “મને પીડા થાય છે.” એ શબ્દો કદી બોલ્યા નથી. | મારા દાદીગુરુ અને માસીગુરુ કાળધર્મ પામ્યા ત્યારે એમની ઉપધિમાં બે જોડી કપડા +૧ કામળી + ૧ બોલપેન + ૧ વીંટીયો... આ સિવાય નાની ચીંદરડી પણ એમના પરિગ્રહમાં ન હતી. તો પોટલા કે કબાટોનો તો પ્રશ્ન જ ક્યાં રહે ? આ ૧૬૮. જો શિષ્ય ગોશાળો બને, તો આપણે મહાવીર બનવું જ રહ્યું :
મારે તમારી સાથે કેટલીક વાતો એકાંતમાં કરવી છે. અંદર રૂમમાં જઈએ તો ? કેમ ?”
અમદાવાદ શાહીબાગમાં જમનાભાઈ ભગુભાઈના બંગલે રહેલા એક આચાર્યદેવ મા
INSTITUTI વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી - (૩૦) TTTTTTTTT
