________________
It
HEREशयातिसू लाग-४
मध्य. ६.१ सूत्र-१२-१3 है वैनयिकं तत्कुर्यादिति भावः, कथमित्याह-सत्कारयेदभ्युत्थानादिना पूर्वोक्तेन 'शिरसा' ( " उत्तमाङ्गेन 'प्राञ्जलिः' प्रोद्गताञ्जलिः सन् 'कायेन' देहेन 'गिरा' वाचा मस्तकेन वन्दे
इत्यादिरूपया 'भो' इति शिष्यामन्त्रणं 'मनसा च' भावप्रतिबन्धरूपेण 'नित्यं' सदैव सत्कारयेत्, न तु सूत्रग्रहणकाल एव, कुशलानुबन्धव्यवच्छेदप्रसङ्गादिति सूत्रार्थः ॥१२॥
ટીકાર્થ : જેની પાસે ધર્મરૂપી ફલને આપનારા એવા સિદ્ધાન્તપદોને ભણે એટલે કે એ પદોને સ્વીકારે, તેની પાસે વિનય કરવો. વિનય એ જ વૈનયિક કહેવાય છે. प्रश्न : वी ते विनय ४२वो ? ઉત્તર : અભ્યત્થાનાદિ પૂર્વે કહેલા પ્રકારે વિનય કરવો.
તથા મસ્તકથી પ્રોદ્ગત અંજલિવાળો = માથા ઉપર ઊંચે જોડેલા હાથવાળો સાધુ | १ऽथी, वीथी. = मस्तकेन वन्दे मेवा शथी. मने भनथी = भापतिथी = બહુમાનથી સદાય સત્કાર કરે.
માત્ર સૂત્રનું ગ્રહણ કરવાના કાળે જ વિનય ન કરવો (પણ સદા કરવો) નહિ તો 1 “ પુણ્યાનુબંધનો વ્યવચ્છેદ થવાનો પ્રસંગ આવે.
एवं च मनसि कुर्यादित्याहलज्जा दया संजम बंभचेरं, कल्लाणभागिस्स विसोहिठाणं। . जे मे गुरू सययमणुसासयंति, तेऽहं गुरू सययं पूअयामि ॥१३॥ આ પ્રમાણે મનમાં વિચારવું કે
ગા.૧૩ કલ્યાણભાગીનાં વિશોધિસ્થાનભૂત જે લજજા, દયા, સંયમ, બ્રહ્મચર્યને ગુરુ ન મને સતત કહે છે હું તે ગુરુની સતત પૂજા કરું છું.
'लज्जा दय'त्ति सूत्रं, 'लज्जा' अपवादभयरूपा 'दया' अनुकम्पा 'संयमः' पृथिव्यादिजीवविषयः 'ब्रह्मचर्य' विशुद्धतपोऽनुष्ठानम्, एतल्लज्जादि विपक्षव्यावृत्त्या कुशलपक्षप्रवर्तकत्वेन कल्याणभागिनो जीवस्य 'विशोधिस्थानं' कर्ममलापनयनस्थानं वर्त्तते, अनेन ये मां 'गुरव' आचार्याः 'सततम्' अनवरतम् 'अनशासयन्ति' कल्याणयोग्यतां नयन्ति तानहमेवंभूतान् गुरून् सततं पूजयामि, न तेभ्योऽन्यः पूजाह ।' इति सूत्रार्थः ॥१३॥
-
| * * *44 194 17
AAAAAA
८६
