________________
૧, ૫
‘નહાગિશિત્તિ સૂત્ર, યથા ‘માહિતાનિ:’ કૃતાવસથાવિાંધો ‘જ્વલનમ્’ * अग्नि नमस्यति, किंविशिष्टमित्याह - 'नानाहुतिमन्त्रपदाभिषिक्तं ' तत्राहुतयो - * * घृतप्रक्षेपादिलक्षणा मन्त्रपदानि - अग्नये स्वाहेत्येवमादीनि तैरभिषिक्तं- दीक्षासंस्कृतमित्यर्थः, ‘વમ્' અનિમિવાચાર્યમ્ ‘પતિખેત’ વિનયેન સેવેત, િિવશિષ્ટ હત્યા–‘અનન્તજ્ઞાનોपगतोऽपी'ति अनन्तं स्वपरपर्यायापेक्षया वस्तु ज्ञायते येन तदनन्तज्ञानं तदुपगतोऽपि सन्, न किमङ्ग पुनरन्य इति सूत्रार्थः ॥ ११ ॥
न
शा
ટીકાર્થ : કરાયેલું છે આવસથ = અગ્નિકુંડાદિ જેનાવડે એવો બ્રાહ્મણ અગ્નિને 5 નમસ્કાર કરે.
स्त
એ અગ્નિ કેવા વિશેષણવાળો છે ? એ દર્શાવે છે કે ઘીનો પ્રક્ષેપ કરવો વગેરે આહુતિ છે. અનવે સ્વાહા વગેરે મંત્રપદો છે. આ બધાથી અભિષેક કરાયેલો એવો તે અગ્નિ છે. એટલે કે મંત્રીદીક્ષાથી સંસ્કારિત કરાયેલો અગ્નિ છે.
त
ᄍ F
દશવૈકાલિકસૂત્ર ભાગ-૪ અનંતજ્ઞાનોપગત એવો પણ સાધુ આચાર્યને સેવે.
य
***
અધ્ય. ૯.૧ સૂત્ર-૧૧-૧૨
त
આમ અગ્નિની સેવા જેમ બ્રાહ્મણ કરે, એમ સાધુ વિનય વડે આચાર્યની સેવા કરે. એ સાધુ કેવા.વિશેષણવાળો ? એ દર્શાવે છે કે સ્વપર્યાય અને ૫૨૫ર્યાયની અપેક્ષાએ અનંત એવી વસ્તુ જે જ્ઞાનથી જણાય તે અનંતજ્ઞાન, તેને પામેલો એવો પણ સાધુ ગુરુને સેવે. તો બીજાઓ તો શું ? (તેઓ તો અવશ્ય સેવા કરે જ...)
(વસ્તુમાં પોતાના કહેવાતા ગુણો-પર્યાયો એ સ્વપર્યાયો અને વસ્તુમાં ન રહેલા ગુણો-પર્યાયો એ પરપર્યાયો...)
न
शा
저
ना
य
एतदेव स्पष्टयति
जस्संतिए धम्मपयाई सिक्खे, तस्संतिए वेणइयं पउंजे ।
सक्कार सिरसा पंजलीओ, कायग्गिरा भो मणसा अ निच्चं ॥१२॥ આ જ વાતને સ્પષ્ટ કરે છે કે
ગા.૧૨ જેની પાસે ધર્મપદોને શીખે, તેની પાસે વિનય પ્રયુંજે. અંજલિવાળો નિત્ય કાય, વચન અને મનથી મસ્તકથી સત્કાર કરે.
'जस्स'त्ति सूत्रं, 'यस्यान्तिके' यस्य समीपे 'धर्मपदानि' धर्मफलानि सिद्धान्तपदानि 'शिक्षेत' आदद्यात् ‘तस्यान्तिके' तत्समीपे किमित्याह - 'वैनयिकं प्रयुञ्जीत' विनय एव
૮૫
XX
