________________
S
स्त
ઉપાશ્રયસ્થાનની વિધિ કહી. ગોચરીપ્રવેશને આશ્રયીને કહે છે.
ગા.૧૯ પરગૃહમાં પાન માટે કે ભોજન માટે પ્રવેશીને યતનાથી ઊભો રહે, અલ્પ मा બોલે, રૂપમાં મન ન કરે.
ત
મ
દશવૈકાલિકસૂત્ર ભાગ-૪ સ્પંડિત્ત એ વાક્યશેષ જાણવું.
स
ना
અધ્ય. ૮ સૂત્ર-૧૯-૨૦
उपाश्रयस्थानविधिरुक्तो, गोचरप्रवेशमधिकृत्याह
पविसित्तु परागारं, पाणट्ठा भोअणस्स वा । जयं चिट्ठे मिअं भासे, न य रूवेसु मणं करे ॥१९॥
त
ટીકાર્થ : પાનમાટે, ભોજનમાટે કે ગ્લાનાદિનાં ઔષધમાટે સાધુ પરગૃહમાં જાય, મૈં તો જઈને સાધુ યંતનાપૂર્વક ઊભો રહે. એટલે કે ઝરુખા-બારી વગેરેને ન જોતો ઉચિતદેશમાં ઉભો રહે. તથા યતત્તાપૂર્વક અલ્પ બોલે. ‘પોતે શા માટે આવ્યો છે ?” એ આવવાનું કારણ વગેરે કહે. આપનાર સ્ત્રીવગેરેમાં મન ન કરે. એટલે કે “આ સ્ત્રી વગેરે આવા આવા છે” એમ મનનો નિવેશ ન કરે.
जि
य
'पविसित्तु' सूत्रं, प्रविश्य 'परागारं ' परगृहं पानार्थं भोजनस्य ग्लानादेरौषधार्थं वा स्त यतं-गवाक्षकादीन्यनवलोकयन् तिष्ठेदुचितदेशे, मितं यतनया भाषेत आगमनप्रयोजनादीति, न च 'रूपेषु' दातृकान्तादिषु मनः कुर्यात्, एवंभूतान्येतानीति न मनो निवेशयेत्, रूपग्रहणं रसाद्युपलक्षणमिति सूत्रार्थः ॥१९॥
न
शा
न અહીં રૂપનું ગ્રહણ રસાદિનું ઉપલક્ષણ છે. (રસાદિમાં પણ મન ન કરે... એમ સમજી લેવું.)
शा
स
ना
गोचरादिगत एव केनचित्तथाविधं पृष्ट एवं ब्रूयादित्याह - ' बहु 'न्ति सूत्रं, अथवा उपदेशाधिकारे सामान्येनाह
य
-X
बहुं सुणेहि कन्नेहिं, बहुं अच्छीहिं पिच्छइ । न य दिट्टं सुअं सव्वं, भिक्खू अक्खाउमरिहइ ॥२०॥
FF F
ગોચરી વગેરેમાં ગયેલો સાધુ કોઈકવડે તેવાપ્રકારની કોઈક બાબત પુછાયેલો છતો આ પ્રમાણે કહે કે અથવા તો સાધુને ઉપદેશઆપવાનો અધિકાર ચાલી રહ્યો છે, એમાં સામાન્યથી આ વાત (શાસ્ત્રકારભગવંત સાધુને) કહે છે કે
૨૭
E
* * *
