________________
દશવૈકાલિકસૂર ભાગ-૪
અધ્ય. ૮ નિર્યુક્તિ -૩૦૧-૩૦૨ છેઉપપત્તિ થાય છે, માટે એને ગજસ્નાનપરિશ્રમ કહ્યો છે. (ઉપવાસ અને છઠ્ઠ વગેરે તપના આ નિમિત્તને આગળ કરીને એ પોતાના ક્રોધાદિ કષાયોને પોષે. “મારે છઠ્ઠ છે અને તમે
મારું પડિલેહણ પણ નથી કરતાં.” મારે ૧૫ ઉપવાસ છે, હું પાટ ઉપર બેસીશ” | |“મારે તપનું પારણું છે, સારામાં સારી વસ્તુ લાવો.” વગેરે. આના દ્વારા એ વધુ કર્મબાંધે...) __ अमुमेवार्थं स्पष्टतरमाह
सामन्नमणुचरंतस्स कसाया जस्स उक्कडा होति । मन्नामि उच्छुफुल्लं व निष्फलं तस्स सामन्नं Liારૂા.
આ જ અર્થને વધુ સ્પષ્ટ કહે છે.
નિ.૩૦૧ શ્રમણ્યને આચરનારા જેનાં કષાયો ઉત્કટ હોય છે. માનું છું કે શેરડીના | પુષ્પની જેમ તેનું શ્રામણ્ય નિષ્ફળ છે.
व्याख्या-'श्रामण्यमनुचरतः' श्रमणभावमपि द्रव्यतः पालयत इत्यर्थः, कषाया त | स्मै यस्योत्कटा भवन्ति क्रोधादयः मन्ये इक्षुपुष्यमिव निष्फलं निर्जराफलमधिकृत्य तस्य स्मै श्रामण्यमिति गाथार्थः ॥
ટીકાર્થ : સાધુભાવને પણ આચરતાં એટલે કે દ્રવ્યથી પાળતાં જે જીવનાં કષાયો Rા ઉત્કટ હોય છે. હું માનું છું કે શેરડીના પુષ્પની જેમ નિર્જરારૂપી ફલની અપેક્ષાએ તેનું નિ | શ્રમણ્ય નિષ્ફળ છે. ન (ભાવથી સાધુપણું પાળનારાનાં કષાયો ઉત્કટ ન હોય, એટલે દ્રવ્યતઃ શબ્દ ણા - લીધી. તથા આ સાધુપણું પાળનારાને આલોક-પરલોકના અમુક અમુક ફળો તો 1 | મળે જ છે, એટલે એ રીતે તે નિષ્ફળ નથી. નિર્જરાની અપેક્ષાએ એ નિષ્ફળ છે. જ
उपसंहरन्नाह___एषो दुविहो पणिही सुद्धो जइ दोसु तस्स तेसिं च। एत्तो पसत्थमपसत्थ लक्खणमज्झत्थनिप्फनं| //૩૦રા.
ઉપસંહાર કરતાં કહે છે કે નિ.૩૦૨ ટીકાર્થથી સ્પષ્ટ થશે.
-
