________________
હાલ દશવૈકાલિકસૂમ ભાગ-૪ કિમિ ના અધ્ય. ૧૦ નિયુક્તિ-૩૪૬ ટુ છે જે સંસાર સમુદ્રને તરી ગયેલો છે તે. (વાવ” વગેરે મૂળમાં લખેલું નથી, તે સમજી લેવું.)
(૨) જેને તાય છે, તે તાયી, તાય એટલે સારી રીતે જોવાયેલા માર્ગનું કથન. આશય Iએ કે સારી રીતે જણાયેલા પદાર્થોની દેશના દ્વારા શિષ્યોનું પાલન કરનાર.
(૩) દ્રવ્ય એટલે રાગદ્વેષરહિત. - (૪) વ્રતી એટલે હિંસાદિથી વિરતિવાળો.
(૫) ક્ષાત્ત એટલે ક્ષમાને કરે છે. અહીં બહુવચન પ્રમાણે કર્ણ અર્થમાં ત પ્રત્યય ' લાગેલો છે. (ત પ્રત્યય કર્મણિ અર્થમાં લાગે છે, પણ વ્યાકરણસૂત્રમાં વહુન્ને શબ્દદ્વારા ||એ જણાવાયું છે કે મોટાભાગે કર્મણિમાં લાગે, એટલે કે ક્યારેક કર્તરિમાં પણ લાગી' * શકે...) *
(૬) એમ (કર્તરિમાં ત લાગે, એ મુજબ જ) ઈન્દ્રિયાદિના દમનને કરે તે દાન્ત. (૭) વિરત એટલે વિષયસુખોથી નિવૃત્ત થયેલો. (૮) જગતની ત્રણે કાળની અવસ્થાને માને - જાણે તે મુનિ. (૯) તપની પ્રધાનતાવાળો હોય તે તાપસ. (૧૦) મોક્ષમાર્ગનો પ્રરૂપક તે પ્રજ્ઞાપક. (૧૧) ઋજુ એટલે માયારહિત કે સંયમવાન (૧૨) ભિક્ષુ એ પૂર્વની જેમ. (૧૩) બુદ્ધ એટલે તત્વોને જાણી ચૂકેલો. (૧૪) યતિ એટલે ઉત્તમ આશ્રમવાળો, કે પ્રયત્નવાન (૧૫) વિદ્વાન એટલે પંડિત.
તથા - पव्वइए अणगारे पासंडी चरग बंभणे चेव। परिवायगे असमणे निग्गंथे संजए मुत्ते ॥३४६॥ તથા
નિ.૩૪૬ ગાથાર્થ : પ્રવ્રજિત, અણગાર, પાખંડી, ચરક, બ્રાહ્મણ, પરિવ્રાજક, કે કે શ્રમણ, નિગ્રંથ, સંયત, મુક્ત.
प्रव्रजितः-पापानिष्क्रान्तः, अनगारो-द्रव्यभावागारशून्यः, पाषण्डी-पाशाड्डीनः,
