________________
HEREशयालिश भाग-3
मध्य. ५.१ सूत्र-30, 3१५ છે. ભિક્ષાવહોરાવતી તેને નિષેધ કરવો કે મને આવું ન કલ્પ. (અહીં ખ્યાલ રાખવો કે એ જ ( સ્ત્રી જાણી જોઈને જીવો ઉપર પગ મૂકે છે અને મારે છે એવું નથી. પણ એ સંસારી છે, તે * જીવોને બચાવવા માટેની યતના એમની પાસે ન હોય. એટલે એ તો ભિક્ષા લઈ નીચે * | ઉપયોગ રાખ્યા વિના જ આવે, એમાં જો એના પગ કીડી વગેરે ઉપર પડે તો એ * સાધનિમિત્તે ભોજન લઈ આવતી હોવાથી આ વિરાધના સાધનિમિત્તે થયેલી કહેવાય, * માટે એ વસ્તુ ન ચાલે.)
तथा साहट्ट निक्खिवित्ता णं, सचित्तं घट्टियाणि य । तहेव समणट्ठाए, उदगं । संपणुल्लिया ॥३०॥ ओगाहइत्ता चलइत्ता, आहरे पाणभोअणं । दितिअं स्तु पडिआइक्खे, न मे कप्पइ तारिसं ॥३१॥ 1.30-3१ थार्थ 2014थी स्पष्ट थशे..
'साहट्टत्ति सूत्रं, संहृत्यान्यस्मिन् भाजने ददाति, 'तं फासुगमवि वज्जए, तत्थ । फासुए फासुयं साहरइ. फासुए अफासुअं साहरइ अफासुए फासुयं साहरइ अफासुए | अफासुअं साहरइ, तत्थ जं फासुअं फासुए साहरइ तत्थवि थेवे थेवं साहरइ थेवे बहुअं साहरइ बहुए थेवं साहरइ बहुए बहुअं साहरइ ।' एवमादि यथा पिण्डनिर्युक्तौ । तथा निक्षिप्य भाजनगतमदेयं षट्सु जीवनिकायेषु ददाति, 'सचितम्' अलातपुष्पादि | 'घट्टयित्वा' संचाल्य च ददाति तथैव 'श्रमणार्थं' प्रव्रजितनिमित्तमुदकं 'संप्रणुद्य' भाजनस्थं प्रेर्य ददातीति सूत्रार्थः ॥३०॥ 'ओगाहइत्ता' सूत्रं, तथा च 'अवगाह्य' उदकमेवात्माभिमुखमाकृष्य ददाति तथा चालयित्वा उदकमेव ददाति, उदके " नियमादनन्तवनस्पतिरिति प्राधान्यख्यापनार्थं सचित्तं घट्टयित्वेत्युक्तेऽपि भेदेनोपादानम्, ना | अस्ति चायं न्यायो-यदुत सामान्यग्रहणेऽपि प्राधान्यख्यापनार्थं भेदेनोपादानं, यथा- य
ब्राह्मणा आयाता वशिष्ठोऽप्यायात इति, ततश्चोदकं चालयित्वा 'आहरेत्' आनीय | | दद्यादित्यर्थः, किं तदित्याह-'पानभोजनम्' ओदनारनालादि तदित्थंभूतां ददतीं । * 'प्रत्याचक्षीत' निराकुर्यात् न मम कल्पते तादृशमिति पूर्ववदेवेति सूत्रद्वयार्थः ॥३१॥ *
(ટીકાર્થ : (૧) એ દાત્રી-સ્ત્રી બીજા ભાજન-વાસણમાં સંહરણ કરીને આપે તો એ Sી વસ્તુ અચિત્ત હોય તો પણ વર્જવી તેમાં પ્રાસુક પર પ્રાસુકનું સંકરણ કરે, પ્રાસુક પર
F5FE * * *