________________
शवेालिसूत्र लाग-3
अध्य. प. १ सूत्र - १००
श्री भो उहे छे } मुधाजीवी = भत्याहिनाकव अर्थात् पोतानी सारीभति, डुण, શ્રુત વગેરેનું પ્રદર્શન કરી એના દ્વારા ગૃહસ્થને ખુશ કરીને વસ્તુ મેળવે એ જાત્યાદિ આજીવક કહેવાય. આ સાધુ આવો ન હોય.
एतद्दुरापमिति दर्शयति—
दुल्लहा उ मुहादाई, मुहाजीवीवि दुलहा ।
मुहादाई मुहाजीवी, दोऽवि गच्छंति सुग्गइं ॥ १०० ॥ ति बेमि । पिंडेसणाए पढमो उद्देसो समत्तो ॥ १ ॥
આવું ભોજન મળવું અઘરું છે એ દેખાડે છે કે
ગા.૧૦૦ મુધાદાઈ દુર્લભ છે, મુધાજીવી પણ દુર્લભ છે. મુધાદાયી અને મુધાજીવી બંને સદ્ગતિમાં જાય છે. એમ હું કહું છું.
* * *
८७
न
मो
S
F
1
शा
'दुल्लाह 'त्ति, दुर्लभा एव मुधादातारः, तथाविधभागवतवत्, मुधाजीविनोऽपि त दुर्लभाः, तथाविधचेल्लकवत् । अमीषां फलमाह - मुधादातारो मुधाजीविनश्च द्वावप्येतौ स्मै गच्छतः 'सुगर्ति' सिद्धिगतिं कदाचिदनन्तरमेव कदाचिद्देवलोक सुमानुषप्रत्यागमनपरम्परया । ब्रवीमीतिपूर्ववत् । अत्र भागवतोदाहरणम् - जहां एगो जि परिव्वायगो सो एगं भागवयं उवट्ठिओ, अहं तव गिहे वरिसारत्तं करोमि, मम उदंतं जि नवहाहि, तेण भणिओ-ज - जइ मम उदंतं न वहसि एवं हवउ त्ति । सो से भागवओ न सेज्जभत्तपाणादिणा उदंतं वहति । अन्नया य तस्स घोडओ चोरेहिं हिओ, शा अतिप्पभायंतिकाऊण जालीए बद्धो, सो अ परिव्वायगो तलाए पहायओ गओ, तेण स सो घोडओ दिट्ठो, आगंतुं भणइ - मम पाणीयतडे पोत्ती विस्सरिया, गोहो विसज्जिओ, ना तेण घोडओ दिट्ठो, आगंतुं कहियं, तेण भागवएण णायं, जहा परिव्वायगेण कहियं । तेण परिव्वायगो भण्णति-जाहि, णाहं तव णिव्विट्टं उदंतं वहामि, णिव्विट्टं अप्पफलं भवति । एरिसो मुधादाई || मुधाजीविंमि उदाहरणं-एक्को राया धम्मं परिक्खई, को धम्मो ?, , जो अणिविट्ठे भुंजइत्ति, तो तं परिक्खामित्ति काऊण मणुस्सा संदिट्ठा, राया मोदए देइ, तत्थ बहवे कप्पडियादयो आगया, पुच्छिज्जंति- तुम्हे केण भुंजह ?, अन्नो भाइ- अहं मुहेण भुंजामि, अन्नो- अहं पाएहिं, अन्नो अहं हत्थेहिं, अन्नो- अहं लोगाणुग्गहेण, चेल्लगो भाइ- अहं मुहियाए । रण्णा पुच्छिअं- कहं चिअ ?, एगेण कहिअं- अहं कहगो अओ
ना
-
I
य
य
