________________
ह
समस्तव्रताभ्युपगमख्यापनायाह-' इच्चेयाई' इत्यादि, 'इत्येतानि' अनन्तरोदितानि पञ्च महाव्रतानि रात्रिभोजनविरमणषष्ठानि, किमित्याह - ' आत्महिताय' आत्महितोन मोक्षस्तदर्थम्, अनेनान्यार्थं तत्त्वतो व्रताभावमाह, तदभिलाषानुमत्या हिंसादा- न मां वनुमत्यादिभावात्, 'उपसंपद्य' सामीप्येनाङ्कीकृत्य व्रतानि 'विहरामि' सुसाधुविहारेण, तदभावे चाङ्गीकृतानामपि व्रतानामभावात्, दोषाश्च हिंसादिकर्तॄणामल्पायु -. जिह्वाच्छेददारिद्य पण्डकदुः खितत्वादयो वाच्या इति । साम्प्रतं प्रागुपन्यस्तगाथा | व्याख्यायते - 'सप्तचत्वारिंशदधिकभङ्गशतं ' वक्ष्यमाणलक्षणं 'प्रत्याख्याने ' प्रत्याख्यानविषयं यस्योपलब्धं भवति 'स' इत्थंभूतः प्रत्याख्याने कुशलो - निपुणः, शेषाः सर्वे 'अकुशलाः ' तदनभिज्ञा इति गाथासमासार्थः । अवयवार्थस्तु न भङ्गकयोजनाप्रधानः, स चैवं द्रष्टव्यः - ' तिन्नि तिया तिन्नि दुया तिन्निक्केक्का य होंति जोएस में । तिदुक्कं तिदुक्कं तिदुएक्कं चेव करणाई ॥ १ ॥ ' त्रयस्त्रिका: ( ३३३ ) त्रयो द्विकाः ( २२२ ) त्रयश्चैकका ( १११ ) भवन्ति योगेषु । कायवाङ्मनोव्यापारलक्षणेषु, त्रीणि द्वयमेकं त्रीणि द्वयमेकं त्रीणि द्वयमेकं चैव करणानि - मनोवाक्कायलक्षणानि इति जि
न
T
દશવૈકાલિકસૂત્ર ભાગ-૨
उवसंपज्जित्ता णं विहरामि ॥ ( सू०९ )
સૂત્ર-૯ : સૂત્રાર્થ : આમ આ પાંચ મહાવ્રતો અને રાત્રિભોજનવિરમણ છઠ્ઠું વ્રત. આત્મહિતને માટે સ્વીકારીને હું વિચરું છું.
म
मध्य ४ सूत्र -
३३३२२२१११
पदघटना । भावार्थस्तु स्थापनया निर्दिश्य ( दर्श्य )ते, सा चेयम्- ३२१३२१३२१ । काऽत्र
१३३३९९३९९
घ
भावना ?, न करेमि न कारवेमि करंतंपि अन्नं न समणुजाणामि मणेणं वायाए कारणं एक्को भेओ । इयाणि बिइओ-ण करेड़ ण कारवेइ करंतंपि अन्नं न समणुजाणइ मणेणं वायाए इक्को भंगो तहा मणेणं कारणं बिइओ भंगो तहा वायाए कारण य तइओ भंगो, बिइओ मूलभेओ गओ । इयाणि तइओ-ण करेइ ण कारवेइ करंतंपि अन्नं न समणुजाणइ मणेणं एक्को वायाए बिड़यो कारणं तइओ, गओ तइओ मूलभेओ । इयाणि चउत्थो ण करेइ ण कारवेइ मणेणं वायाए कारणं इक्को न करेइ करंतं णाणुजाणइ बिओ ण कारवे करतं णाणुजाणइ तइओ, गओ चउत्थो मूलभेओ । इयाणि पंचमोण करेइ ण कारवेइ मणेणं वायाए एक्को ण करेइ करंतं णाणुजाणइ बिइओ ण कारवेइ करतं णाणुजाणइ तइओ, एए तिन्नि भंगा मणेणं वायाए लद्धा, अन्नेऽवि तिन्नि मणेणं
२८०