________________
મ
मा
S
स्त
त
દશવૈકાલિકસૂત્ર ભાગ-૨
અધ્ય. ૩ નિર્યુક્તિ ૧૯૩ થી ૨૦૫ नाभं ॥१९७॥ जा ससमएण पुव्वि अक्खाया तं छुभेज्ज परसम । परसासणवक्खेवा परस्स समयं परिकहेइ ॥ १९८॥ आयपरसरीरगया इहलोए चेव तद्य परलोए । सा चव्विा खलु कहा उ संवेयणी होइ ॥ १९९ ॥ वीरियविउव्वणिड्डी नाणचरणदंसणाण तह इड्डी । उवइस्सइ खलु जहियं कहाइ संवेयणीइ रसो ॥ २००॥ पावाणं कम्माणं असुभविवागो कहिज्जए जत्थ । इह य परत्थ य लोए कहा उ णिव्वेयणी नाम ॥ २०१ ॥ थोवंपि पमायकरयं कम्मं साहिज्जई जहिं नियमा । पउरासुहपरिणामं कहाइ निव्वेयणी रसो ॥२०२॥ सिद्धी य देवलोगो सुकुलुप्पत्ती य होइ संवेगो । नरगो तिरिक्खजोणी कुमाणुसतं च निव्वेओ || २०३ || वेणइयस्स (य) पढमया कहा उ अक्खेवणी कहेयव्वा । तो ससमयगहियत्थो कहिज्ज विक्खेवणी पच्छा ॥२०४॥ अक्खेवणीअक्खित्ता जे जीवा तेलभन्ति संमत्तं । विक्खेवणीऍ भज्जं गाढतरागं च मिच्छत्तं ॥२०५॥
स्त
***
નિર્યુક્તિ-૧૯૪ ગાથાર્થ : આ આક્ષેપણી કથા ચારપ્રકારે છે. આચારમાં, વ્યવહારમાં, પ્રજ્ઞપ્તિ અને દૃષ્ટિવાદ.
ધર્મકથા કહે છે.
નિર્યુક્તિ-૧૯૩ ગાથાર્થ : ધર્મકથા ચારપ્રકારની ધીરપુરુષોથી કહેવાયેલી છે. (૧) આક્ષેપણી (૨) વિક્ષેપણી (૩) નિર્વેદ (૪) સંવેગ.
त
નિર્યુક્તિ-૧૯૫ ગાથાર્થ : જે કથામાં વિદ્યા, ચરણ, તપ, પુરુષાર્થ, સમિતિ-ગુપ્તિ ઉપદેશાય, તે આક્ષેપણીનો રસ છે.
મ
નિર્યુક્તિ-૧૯૬ ગાથાર્થ : સ્વસમયને કહીને પરસમય કહે, અથવા ઉંધુ કહે. એજ જ્ઞા પ્રમાણે મિથ્યાવાદ અને સમ્યવાદમાં બે ભેદ થાય.
शा
નિર્યુક્તિ-૧૯૭ ગાથાર્થ : જે કથા સ્વસમયરહિત હોય, લોકવેદસંયુક્ત હોય, અને F ॥ જે પરસમયની કથા હોય, તે વિક્ષેપણીકથા.
મા
य
નિર્યુક્તિ-૧૯૯ ગાથાર્થ : આત્મશરીર અને પરશરીર સંબંધી, આલોકસંબંધી અને પરલોકસંબંધી આ ચારપ્રકારની સંવેદની કથા છે.
* * *
મ
નિર્યુક્તિ-૨૦૦ ગાથાર્થ : વીર્ય, વૈક્રિયઋદ્ધિ, જ્ઞાન-દર્શન-ચારિત્રની ઋદ્ધિ જે કથામાં ઉપદેશાય, તે સંવેદનીનો રસ છે.
૯૫
जि
નિર્યુક્તિ-૧૯૮ ગાથાર્થ : જે પૂર્વે સ્વસમયથી કહેવાયેલી હોય, તેને પ૨સમયમાં ફેંકે ય પરશાસનનાં વ્યાક્ષેપથી પરનાં સમયને કહે.
F
