Avashyak Niryukti Part 03

SR No.: 005755
Original Sutra Author: N/A
Author: Aryarakshitvijay
Publisher: Vijay Premsuri Sanskrit Pathshala
Publication Year: 2010
Total Pages: 410
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & agam_aavashyak
File Size: 9 MB

Page 300

અકામનિર્જરાનું દૃષ્ટાન્ત (નિ. ૮૪૭) ણ ૨૮૯ रॉइणा उप्पलणालेण आहता, जाव उमुच्छिता पडिया ततो से उवगतं-जधेसा कारित्ति, भणिता
“मत्तं गयमारुहंतीए भेंडमयस्स गयस्स भयतिए ।
इह मुच्छित उप्पलाहता तत्थ न मुच्छित संकलाहता ॥१॥" ___ पुट्ठी से जोइया, जाव संकलपहारा दिट्ठा, ताहे राइणा हत्थिमेंठो सा य दुयगाणि वि तम्मि हथिम्मि विलग्गाविऊण छण्णकडए विलइताणि, भणितो मिठो-एत्थ अप्पततीओ गिरिप्पवातं 5 देहि, हत्थिस्स दोहिवि पासेहिं वेलुग्गाहा ठविता, जाव हत्थिणा एगो पादो आगासे कतो, लोगो भणति-किं तिरिओ जाणति ?, एताणि मारेतव्वाणि, तहावि राया रोसं ण मुयति, ततो दो पादा आगासे, ततियवारए तिन्नि पादा आगासे एक्केण पादेण ठितो, लोगेण अक्कंदो कतोकिं एतं हत्थिरयणं विणासेहि ?, रणो चित्तं ओआलितं, भणितो-तरसि णियत्तेउं ?, भणति5 छ–“भने ४२ मागेछ." त्यारे में भगनी ६ilथी. तेने भारी. मेटस। भारथी त. २५0 10 મૂચ્છ પામી નીચે પડી. તેથી રાજાને ખ્યાલ આવી ગયો કે “આ રાણી જ અપરાધી છે.” રાજાએ કહ્યું “હે મત્ત એવા હાથી ઉપર ચઢતા ભય ન પામનારી ! અને હે આ ભિંડમય હાથી ઉપર ચઢતા ભય પામનારી ! કમળની દાંડીથી હણાયેલી તું મૂચ્છ પામી, જ્યારે સાકળથી હણાવા છતાં તું મૂર્છા ન પામી /૧/l' તે રાણીની પીઠ જોઈ, ત્યાં સાકળના પ્રહાર દેખાયા.
ત્યાર પછી રાજાએ રાણી અને મહાવત બંનેને તે જ હાથી ઉપર બેસાડી છિન્ન કટવાળા 15 એવા પર્વત ઉપર અર્થાત્ એવા પર્વત ઉપર કે જ્યાં ખીણ હોય, પણ ઢળાવ ન હોય ત્યાં ચઢાવ્યા. મહાવતને કહ્યું–“અહીંથી હાથી અને રાણી સાથે ત્રીજો તું – નીચે કૂદકો માર. હાથીની બંને બાજુ હાથમાં ભાલા લઇ બે પુરુષો ઊભા રાખ્યા. ધીરે ધીરે હાથીએ એક પગ આકાશમાં અદ્ધર ४ो. सोओ qu -“लिया। तिर्थयनो | ais ?” मा मेने भा२१ मे. .. छत २%नो ओ५ शांत यतो नथी. त्यार पछी हाथी (पा२ ५२ मा २६.) मे ५॥ 20 બહાર કાઢયા. ત્રીજી વાર ત્રણ પગ બહાર કાઢ્યા અને એક પગ ઉપર ઊભો રહ્યો. લોકોએ આઝંદ કર્યો-“હે રાજા ! તમે આ હસ્તિરત્નને શા માટે મારી નાંખો છો ?” રાજાનું ચિત્ત પીગળી आयु. महावतने प्रयुं-"शुं तुं पाछो ३२११८ समर्थ छ ?” भडावते - " अभय मापवान
८४. राज्ञोत्पलनालेनाहता, यावन्मूर्छिता पतिता, ततस्तेनोपगतं-यथैषाऽपराधिनीति, भणिता-मत्तं गजमारोहन्ति !, भिण्डमयात् गजात् बिभ्यन्ति ! । इह मूर्छितोत्पलाहता, तत्र न मूछिता शृङ्खलाहता 25 ॥१॥ पृष्ठिस्तस्या अवलोकिता, यावत् शृङ्खलाप्रहारा दृष्टाः,तदा राज्ञा हस्तिमेण्ठः सा च द्वे अपि तस्मिन् हस्तिनि विलगय्य छिन्नकटके विलगितानि, भणितो मेण्ठः-अत्रात्मतृतीयो गिरिप्रपातं देहि, हस्तिनो द्वयोरपि पार्श्वयोः कुन्तग्राहाः स्थापिताः, यावद्धस्तिना एकः पाद आकाशे कृतः, लोको भणति-किं तिर्यङ् जानाति ?, एतौ मारयितव्यौ, तथाऽपि राजा रोषं न मुञ्चति, ततो द्वौ पादावाकाशे, तृतीयवारे त्रयः पादा आकाशे एकेन पादेन स्थितः लोकेनाक्रन्दः कृतः-किमेतत् हस्तिरत्नं विनाशयत ?, राजश्चित्तं 30 द्रावितं, भणितः-शक्नोषि निवर्त्तयितुं ?, भणति