Avashyak Niryukti Part 02

SR No.: 005754
Original Sutra Author: N/A
Author: Aryarakshitvijay
Publisher: Vijay Premsuri Sanskrit Pathshala
Publication Year: 2010
Total Pages: 414
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & agam_aavashyak
File Size: 9 MB

Page 245

२२८ * आवश्य:नियुति • रिमद्रीयवृत्ति • समषांतर (भाग-२) कुंडागं नाम सन्निवेसं तत्थ एति । तत्थ वासुदेवघरे सामी पडिमं ठिओ कोणे, गोसालोऽवि वासुदेवपडिमाए अहिट्ठाणं मुहे काऊण ठिओ, सो य से पडिचारगो आगओ, तं पेच्छइ तहाठियं, ताहे सो चिंतेइ-मा भणिहिइ रागदोसिओ धम्मिओ, गामे जाइत्तु कहेइ, एह पेच्छह भणिहिह 'राइतओ'त्ति, ते आगया दिट्ठो पिट्टिओ य, पच्छा बंधिज्जइ, अन्ने भणंति-एस पिसाओ, ताहे 5 मुक्को । तओ निग्गया समाणा मद्दणा नाम गामो, तत्थ बलदेवस्स घरे सामी अन्तोकोणे पडिमं ठिओ, गोसालो मुहे तस्स सागारिअंदाउं ठिओ, तत्थवि तहेव हओ, मुणिओत्तिकाऊण मुक्को । मुणिओ नाम पिसाओ । -
बहुसालगसालवणे कडपूअण पडिम विग्घणोवसमे । __ लोहग्गलंमि चारिय जिअसत्तू उप्पले मोक्खो ॥४८९॥
10 મહિનાના ઉપવાસનો તપ કર્યો. ગામની બહાર પારણું કરી સ્વામી કુંડાગસન્નિવેશમાં આવ્યા.
ત્યાં વાસુદેવના મંદિરમાં એક ખૂણામાં સ્વામી કાયોત્સર્ગમાં રહ્યા. ત્યાં ગોશાળો વાસુદેવની પ્રતિમાના મુખમાં અધિષ્ઠાનને (લિંગને) કરીને ઊભો રહ્યો. એ સમયે ત્યાં પૂજારી આવ્યો. અને तेने तेवी परिस्थितिमा लामा रहेता गोशाणाने यो. ते विधार्यु - "लोजी नरि
( २२) २१-द्वेषवाणो (छ भने मा) पार्मि: (छ)" (21. भावार्थ सेवो लागे छ - 15 હું અત્યારે આને કંઈક કરીશ તો લોકો કહેશે કે આ પૂજારી નિર્દોષ સાધુને મારે છે. જેથી હું દોષિત અને એ નિર્દોષ ગણાશે એટલે) ગામમાં જઈને કહે છે “ચાલો અને જુઓ પછી કહેજો
गाणो छ."
તે લોકો પણ ત્યાં આવ્યા અને ગોશાળાને આવી પરિસ્થિતિમાં જોયો અને માર્યો. પછી તેને બાંધ્યો ત્યારે અન્યોએ કહ્યું, “આ ગાંડો લાગે છે” તેથી છોડી દીધો. ત્યાંથી નીકળેલા છતાં 20 ભગવાન અને ગોશાળો મદનગામમાં ગયા. ત્યાં બળદેવના મંદિરમાં સ્વામી એક ખૂણામાં
કાયોત્સર્ગમાં રહ્યા. ત્યાં પણ ગોશાળી બળદેવના મુખમાં પોતાનું લિંગ નાંખે છે. જેથી ત્યાં પણ પૂર્વની જેમ માર ખાય છે. ગાંડો સમજી છોડી દે છે. I૪૮૮
थार्थ : पशासनामर्नु गम - शासनधान - 32पूतना - प्रतिमा - विघ्न - ७५शम - सोडा - योर - हितशत्रु२18 - Gत्यसव भुस्ति.
१५. कुण्डाकनामा सन्निवेशः तत्रैति । तत्र वासुदेवगृहे स्वामी कोणे प्रतिमां स्थितः, गोशालोऽपि वासुदेवप्रतिमाया मुखे अधिष्ठानं कृत्वा स्थितः, स च तस्याः प्रतिचारक आगतः, तं प्रेक्षते तथास्थितं, तदा स चिन्तयति-मा भाणिषुः रागद्वेषवान् धार्मिकः, ग्रामे गत्वा कथयति-एत प्रेक्षध्वं भणिष्यथ रागवान् इति, ते आगता दृष्टः पिट्टितश्च, पश्चात् बध्यते, अन्ये भणन्ति-एष पिशाचः, तदा मुक्तः । ततो निर्गतौ सन्तौमर्दना
नाम ग्रामः, तत्र बलदेवस्य गृहे स्वामी अन्तःकोणं प्रतिमां स्थितः, गोशालो मुखे तस्य सागारिकं ( मेहनं ) 30 दत्त्वा स्थितः, तत्रापि तथैव हतः, मुणित इतिकृत्वा मुक्तः । मुणितो नाम पिशाचः । (बहुशालकशालवने
कटपूतना (वत्) प्रतिमा विघ्नकरणमुपशमः । लोहार्गले चारिकः जितशत्रुः उत्पल: मोक्षः ॥४८९॥)