Avashyak Niryukti Part 02

SR No.: 005754
Original Sutra Author: N/A
Author: Aryarakshitvijay
Publisher: Vijay Premsuri Sanskrit Pathshala
Publication Year: 2010
Total Pages: 414
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & agam_aavashyak
File Size: 9 MB

Page 24

છપનદિકકુમારીકાઓવડે જન્મમહોત્સવ (નિ. ૧૮૮) ૭ भगवओ तित्थंकरस्स कण्णमूलंसि दुवे पाहाणवट्टए टिटियावेंति, भवउ २ भवं पव्वयाउएत्तिकटु भगवंतं तित्थकरं करतलपुडेण तित्थगरमातरं च बाहाए गहाय जेणेव भगवओ जम्मणभवणे जेणेव संयणिज्जे तेणेव उवागच्छंति, तित्थयरजणणि सयणिज्जे निसियावेंति, भगवं तित्थयरं पासं ठवेंति, तित्थकरस्स जणणिसहिअस्स नाइदूरे आगायमाणीओ चिट्ठति ॥ __ अमुमेवार्थमुपसंहरन्नाह
संवट्ट मेह आयंसगा य भिंगार तालियंटा य ।
चामर जोई रक्खं करेंति एयं कुमारीओ ॥१८८॥ गमनिका-गतार्था, द्वारयोजनामात्रं प्रदर्श्यते–'संवट्ट मेहे'ति संवर्तकं मेघम् उक्तप्रयोजनं विकुर्वन्ति, आदर्शकांश्च गृहीत्वा तिष्ठन्ति, भृङ्गारांस्तालवृत्तांश्चेति, तथा चामरं ज्योतिः रक्षा कुर्वन्ति, एतत् सर्वं दिक्कुमार्य इति गाथार्थः ॥१८८॥
10 ततो सक्कस्स देविंदस्स णाणामणिकिरणसहस्सरंजिअं सीहासणं चलिअं, भगवं तित्थगरं
त्या२ ५४. प्रभुना न पासे. पथ्थरी (पाहणवट्टए)ने 43 छ. (टिटिया-ति) અને કહે છે કે “હે પ્રભુ ! તમે પર્વત જેવા આયુષ્યવાળા થાઓ. (અર્થાત્ પર્વત જેવા દીર્ધાયુવાળા થાઓ.) પછી પ્રભુને હાથમાં અને માતાને બાહુથી લઈ, જયાં પ્રભુનું જન્મભવન છે, જયાં શવ્યા છે ત્યાં આવે છે. આવીને માતાને શય્યા ઉપર બેસાડે છે અને પ્રભુને માતાની પાસે સ્થાપે 15 છે. માતાસહિત પ્રભુની નજીકમાં ઊભી રહી સ્તુતિ કરે છે./૧૮ણાં
અવતરણિકા : આ જ અર્થનો ઉપસંહાર કરતા કહે છે
थार्थ : संवतभेध - आर्णी - २ - वृत - याभ२ - अग्नि - રક્ષાપોટલીને દિકકુમારીકાઓ કરે છે.
टीआर्थ : गाथार्थ पूर्व स्थान थी स्पष्ट थ य छे. छतां गाथामा अडेस पहोने 341 20 કિંઈક બતાવે છે. પૂર્વે કથાનકમાં જેનું પ્રયોજન (કાય) કહેવાઈ ગયેલું છે એવો તે સંવર્તકમેઘ દિફકુમારીકાઓ વિદુર્વે છે અને આદર્શો (અરીસાઓ) ગ્રહણ કરી ઊભી રહે છે. તથા ભંગાર અને તાલવૃતોને ગ્રહણ કરી ઊભી રહે છે. તથા ચામર, અગ્નિ, રક્ષાપોટલી આ સર્વ દિકકુમારીકાઓ કરે છે ૧૮૮
ત્યાર પછી દેવોના ઇંદ્ર એવા શકનું જુદા જુદા મણિઓના હજારો કિરણોથી શોભતું 25 સિહાસન ચલિત થયું. શક્ર અવધિવડે તીર્થકરભગવાનને જુએ છે. પાલકવિમાનવડે શીઘ
६. भगवतस्तीर्थकरस्य कर्णमूले द्वौ पाषाणवर्तुलौ आस्फालयन्ति, भवतु २ भवान् पर्वतायुष्क इतिकृत्वा भगवन्तं तीर्थकरं करतलपुटेन तीर्थकरमातरं च भुजयोर्गृहीत्वा यत्रैव भगवतो जन्मभवनं यत्रैव शयनीयं तत्रैवोपागच्छन्ति, तीर्थकरजननी शयनीय निषादयन्ति, भगवन्तं तीर्थकरंपार्वे स्थापयन्ति, तीर्थकरस्य जननीसहितस्य नातिदूरेआगायन्त्यस्तिष्ठन्ति । ७. ततः शक्रस्य देवेन्द्रस्य नानामणिकिरणसहस्त्ररञ्जितं सिंहासनं 30 चलितं, भगवन्तं तीर्थकरं + वाससय०. - मेरुअह उड्डुलोआ चउदिसिरुअगा उ अट्ठ पत्तेअं। चउविदिसि मज्झरुयगा इति छप्पण्णा दिसिकुमारी ॥१॥सोपयोगा प्रक्षिप्ता. (H) मा पहा परिशिष्ट १ छे.