________________
૪૧૦
શ્રી મહાવીરચરિત્ર.
એવું કાઇ પાપસ્થાનક નથી કે જે પાપ થાડા દિવસને માટે થઇને અનાય એવા મેં ન કર્યું... હાય. એ જ આશ્ચય છે કે-પાપના ભારથી ભારે થયેલા આ દુષ્ટ શરીરવડે હજી સુધી હું યમરાજના મુખ જેવા ભયંકર નાશને પામ્યા નથી. મુગ્ધ એવા મે ચિરકાળ જીવવાની ઇચ્છાથી તાલપુર વિષ ખાધું, કે જેથી ભવિષ્ય કાલમાં પ્રાપ્ત થતા અશુભને નહી. ધારીને જ મેં આવું આચરણ કર્યું. આ પ્રમાણે વૈરાગ્ય પામેલેા ગોશાળા તે પેાતાના પૂર્વે દુરાચારના સમૂહવડે જેવા તાપ પામ્યા તેવા પાતાની તેોલેશ્યાથી તાપ પામ્યા નહી.
22
66
આ પ્રમાણે ચિરકાળ સુધી ઝુરીને તે પેાતાના શિષ્યગણુને ખેલાવી ઊંચા-નીચા સાગનવડે ખંધવીને આ પ્રમાણે કહેવા લાગ્યા કે− હું · મહાનુભાવે ! હું. ખરેખર સર્વજ્ઞ અને સર્વદર્શી જિનેશ્વર નથી, પરંતુ મ ́ખલીપુત્ર ગોશાળા છું. ભગવાન વ માનસ્વામી તીર્થંકરના શિષ્ય થઈને પણ તેના જ પ્રત્યેનીક (શત્રુ) થઈ મેં સાધુઓના ઘાત કર્યાં, અને મારા પેાતાના જ તેજથી હણાઇને છદ્મસ્થપણે જ વિનાશ પામવાના કામી કેવળ દંભથી જ જીવ મરીને તે જ શરીરમાં ઉત્પન્નo થાય છે ” વિગેરે અન્યાયમાં પ્રવતન કરી આટલા કાળ સુધી મારા આત્માને તથા ખીજાઓને પણુ ભમાવી રહ્યો છું. તેથી આવા પ્રકારના મહાપાપને કરનારા મને મરેલા જાણીને તમે મારા ડાબા પગે દોરડું બાંધી, આ શ્રાવસ્તિ નગરીમાં સીઘાટક વિગેરે સર્વ માગે†માં મારા શરીને ઘસડીને, ત્રણ વાર મારા મુખમાં થુકીને- તે આ ગોશાળા મખલીપુત્ર જિન નહિ છતાં ગુરુને પ્રત્યેનીક થઇ, સાધુઓના ઘાત કરી સમગ્ર દોષાને કરનાર થયા છે. અને ભગવાન તે મહાવીર સ્વામી જિનેશ્વર, તીર્થંકર, દિવ્ય( કેવળ )જ્ઞાન-દર્શનને ધારણ કરનારા, સત્યવાદી, દયાળુ અને ધર્માંપદેશક છે. ” આ પ્રમાણે મોટા શબ્દવડે ઉદ્ઘાષણા કરતા તમે મારા શરીરનું નીહરણ કરજો:” એમ કહીને દારુણ વેદનાથી હણાયેલા શરીરવાળા તે ગોશાળા મરણ પામ્યા. તેને મરણ પામ્યા જાણીને તે આજીવિક મતના સ્થવિર સાધુઓએ, પેાતાના ગુરુનાં પક્ષપાતને કરનારા હાવાથી, તે કુંભારની શાળાના સર્વ દ્વારો બધ કરી, તેની મધ્યે શ્રાવસ્તિ નગરી આળેખી, પછી સાગનથી મુક્ત થવા માટે ગોશાળાના ડાખા પગે દોરડું' ખાંધવું વિગેરેથી લઇને આઘાષણા પયંત સવ કયું. પછી તે શરીરને સુગંધી જળવડે સ્નાન કરાવી, તેના પક્ષમાં રહેલા લેાકેાને સ્થિર કરવા માટે મોટા પૂજા ૧ આવા ગાશાળાના મૃત છે.