Mahavir Charitra Bhashantar

SR No.: 005748
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunchandra Gani
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1938
Total Pages: 550
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 12 MB

Page 44

દ્વિતીય પ્રસ્તાવ ત્રીજોભવ.
ખાણી પણુ બધુ પી ગયેા; તે પણ તેની તૃષ્ણા ઉપશાંત ન થતાં ઉલટી અધિકાધિક વધવા લાગી, એટલે સમસ્ત ભુવનમાં કયાંય પણ જળ ન પામતાં અત્યંત સ ંતપ્ત થયેલ તે પ્રયત્નપૂર્વક જળની શેાધ કરવા લાગ્યા. એવામાં એક ઠેકાણે અત્યંત ઉંડા અને દુર્ગા ધયુક્ત અલ્પ જળવાળા એક કુવા તેના જોવામાં આવ્યેા. લાંબા કાળે કુવા જોવાથી તેના પ્રમાદના પાર ન રહ્યા. તે કુવામાં પ્રવેશ કરવાને અસમર્થ એવા તેણે તૃષ્ણાજન્ય દુઃખ ટાળવાને એક લાંબી દારડીમાં ઘાસના પૂળા બાંધીને તેમાં નાંખ્યા. પછી બહાર કહાડતાં તે પૂળામાંથી ગળતા બિંદુ, ઉંચે સુખ વિસ્તારીને પીતાં તે કાળ નિર્ગમન કરવા લાગ્યા. ’
હે વત્સ ! જેમ વાવ, દીઘિકા, સાગરના જળથી તેની તૃષ્ણા શાંત ન થઇ, તેા ઘાસના પૂળામાંથી ગળતા જમિંદુએથી તેની તરસ શું છીપવાની હતી ? એ પ્રમાણે હું દેવાનુપ્રિયા ! તમે પૂર્વાંભવામાં પાંચ પ્રકારના પ્રવર શબ્દાદિ વિષયા ભેાગવી ચુકયા. વળી ગતભવમાં સર્વોત્તમ સર્વાંČસિદ્ધ વિમાનનાં સુખા તેત્રીશ સાગરોપમ સુધી તમે નિર્વિઘ્ને ભાગવ્યા; છતાં હૈ મહાનુભાવા ! તમને કઇ રીતે ભાગમાં તૃપ્તિ ન થઇ, તા આ તુચ્છ રાજ્ય ભાગવવાથી શું તૃપ્તિ થવાની ? માટે અશુચિજન્ય, બહુ અલ્પ કાળ રહે તેવા, પ્રાંતે દુઃખ આપનારા, તુચ્છ, શરૂઆતમાં મધુર, નિંદનીય, હુજારા જન્મ મરણુના કારણુરૂપ, સાધુજનાએ તજી દીધેલા, એવા મનુષ્ય સબંધી ભાગાને વિષે એક સુહૂ`માત્ર પણ આસકત ન અનેા. ” એ પ્રમાણે પ્રતિધી, તરતજ વૈતાલિક પ્રવર અધ્યયન મનાવી, ભગવંતે તે બધાને એકીસાથે દીક્ષા આપી. પછી શ્રમણપણાના સુચરિત્રથી શૈાલતા, અશેષ ધાતિકના જેમણે ઘાત કર્યો છે અને સમસ્ત જનાએ જેમના ચરણે વંદન કરેલ છે એવા તે સમુનિઓ કેવળજ્ઞાન પામ્યા અને ગામ નગરથી મંડિત વસુધાપર ભગવંત સાથે વિહાર
રવા લાગ્યા.
હવે ભરત રાજાએ પ્રથમની જેમ પોતાના લઘુ બધુ બાહુબલિને પણ કૃત મેાકલ્યે. એટલે તેણે પણ તને નિભ્રંછીને ભરતભૂપતિની સાથે ષ્ટિવાદાદિક સ`ગ્રામ આદર્યાં અને છેવટે સ ંવેગ થવાથી સ્વચમેવ દીક્ષા લઇ લીધી. સંયમ લીધા પછી બાહુબલિને વિચાર આવ્યે કે— મારા નાના ભાઇએ અગાઉથી મુનિ થયા છે, તેમને હું વન કેમ કરૂ ? ' એમ ધારીને બાહુબલિ સુનિ ત્યાંજ કાચેાત્સગે રહ્યા. એટલે તેમને પ્રતિબેાધ પમાડવા પ્રભુએ બ્રાહ્મી અને સુંદરીને માકલી. તેમણે હાથીના ઉદાહરણથી સમજાવ્યું, એટલે બાહુઅલિ મુનિ ત્યાંથી જિન પ્રત્યે ચાલતાંજ કેવલજ્ઞાન પામ્યા. ભરત મહારાજા પણ સમસ્ત શત્રુઓને જીતીને પેાતાની રાજધાનીમાં રાજ્ય કરવા લાગ્યા.