________________
૧૦
શ્રી મહાવીર ચરિત્ર.
ન જ આવે. કારણ કે ર'કના ઘરમાં રત્નનિધાન, મરૂસ્થળમાં કલ્પવૃક્ષ અને સ્થળ –કારી ભૂમિમાં જળકમળ શુ' કદિ સંભવે ? માટે આવા પ્રકારની સામગ્રીના લક્ષણાથી શ્રદ્ધા કરવા ચાગ્ય એવી સદ્ધર્મની ચેાગ્યતા હૈ ભદ્ર ! તારામાં કેમ ન હાઇ શકે ? કારણ કે આવા પ્રકારની સામગ્રી, ભારે પુણ્યના પ્રભાવે માક્ષલક્ષ્મીને ઇચ્છનારા મનુષ્યાને જ નિશ્ચયથી ઘટી શકે. આ ક્ષેત્રમાં ઉત્પત્તિ, કલકરહિત ઉત્તમ કુળ, મનુષ્યજન્મ, અનુપમ રૂપ, રાગરહિત શરીર, સંપૂ આયુષ્ય, સમસ્ત કળાઓમાં કુશળતા, અને સાધુઓના ચાગ-આ બધી સામગ્રી તને પ્રાપ્ત થઈ છે. આમાંની એકાદ વસ્તુ તે એક સામાન્ય ચીજની જેમ પેાતાના કરૂપ પવનથી પ્રતિઘાત પામેલા અને સંસારમાં ભમતા અનત પ્રાણીઓ પામ્યા છે; પરંતુ પુણ્યના પ્રક`થી તમને એ સમરત સામગ્રી પ્રાપ્ત થઇ છે, તેથી હવે અનુપમ મેાક્ષસુખરૂપ ફળ આપવામાં એ સમર્થાં છે. જેમ મયૂરના પુચ્છકલાપ અને શેષનાગની ણાનુ રત્ન જેમ સારરૂપ છે; તેમ હું ભદ્ર ! પૂર્વે પ્રાપ્ત ન થયેલ એવા એક જિનકથિત ધર્મોના તુ સ્વીકાર કર.
એ રીતે ગુરૂના કહેવાથી તીવ્ર સવેગ ઉત્પન્ન થતાં નયસાર વિચારવા લાગ્યા—“ અહા ! સ્વકાર્ય સાધવામાં પણુ વિમુખ, ગુણુના નિધાન, કેવળ કરૂણુરસના સાગર અને રાજા કે રકમાં સમાન ષ્ટિ રાખનારા એવા આ ગુરૂ મહારાજનું ક્ષણભર દન થતાં પણ મને કેવી લાગણી પ્રગટ થઇ આવી ? આવા શ્રમણેા પુણ્યહીન જનાપર પોતાની ષ્ટિપણું ફેરવતા નથી. માટે હવે સથા મારે એમના વચનને અનુસરીને ચાલવુ જ ચેાગ્ય છે. ” એમ ચિ’તવીને વસુધાતલપર મસ્તક નમાવી ગુરૂના ચરણે નમસ્કાર કરી, આંખમાં આન’દાશ્રુ લાવી તે કહેવા લાગ્યું——
“ હું નિષ્કારણુ વત્સલ ! હે ભગવન્ ! હું સમસ્ત પ્રાણીઓને તારવામાં તત્પર ! હવે ભવિરક્ત થયેલા એવા મારામાં તમે સમ્યક્ત્વનું આરોપણ કરે. ” એટલે જિનકથિત નીતિથીયેાગ્યતાના ગુણને જાણી, ચિત્તના ઉત્સાહ પ્રમુખ પ્રધાન શકુના જોવામાં આવતાં, ગુરૂમહારાજે · તારે અરિહંતને દેવ, સુસાધુને ગુરૂ અને જિનેશ્વરભાષિત ધમ–એ ત્રણ તત્ત્વને આદરપૂર્ણાંક માનવાં, ’ એમઆજન્મ સમ્યકૂવ તેનામાં આાપિત કર્યું, અને કહ્યુ નિર્વાણ-માક્ષ-લક્ષ્મીના કારણરૂપ એવું એ સમકિત મે' તને હવે શંકાઢિ દોષરહિત એનુ' તારે સથા પરિપાલન કરવુ. છે કે સેંકડા દુ:ખાથી દ્ર એવા આ ભવસમુદ્રમાં નાવ સમાન એવા જિનધમ તું પામ્યા. સત્તા એનુ પાલન કરતાં એના પ્રભાવથી અનંત જીવાએ દુઃખાને જલાંજલિ આપી છે. વળી ડે ભદ્ર ! સ્વભાવે ક્ષણભગુર એવા સંસારના સુખ નિમિત્તે કાઈવાર પણ એ ધમાં તું પ્રમાદ કરીશ નહિ.”
કે—“ હું ભદ્ર! આપ્યું છે, તા ભદ્ર! તુ ધન્ય