________________
- શ્રી મહાવીરચરિત્ર. સમર્થ, કર્ણ-વિદ્યાઓમાં ચાલાક, પક્ષે કન્યાઓને વશ કરવાની વિદ્યામાં નિપુણ, હજારે ઔષધિનાં ચૂર્ણ અને રસાયનના પાનથી જરા–વિધુરતાને દૂર કરનાર, વિવર–ગુફામાં પ્રવેશ કરી સંતુષ્ટ કરેલ લાખ યક્ષિણીઓના પરિભેગ-પ્રકારને પ્રરૂપવામાં પંડિત તથા મહાવ્રતીના વેશને ધારણ કરનાર એ ઘરશિવ નામે તપસ્વી અહીં જ વિદ્યમાન છે, અને વળી આકૃષ્ટિ વિદ્યામાં તે પ્રકૃણ છે, સર્પનું મહાવિષ કહા નાખવામાં અનુભવી, વિક્ષેપ પમાડવામાં દક્ષ અને વશીકરણવિદ્યામાં સાવધાન છે. તે શાસ્ત્રોમાં જે કહેલ નથી, કુશળબુદ્ધિ પૂર્વ પુરૂષને જે વસ્તુ અગોચર છે, પૂર્વના પંડિતેને પણ જે કયાંય મતિગેચર થયેલ નથી, જે યુકિતઓથી હાર છે, સાંભળ્યા છતાં કુશળજને જેની શ્રદ્ધા કરતા નથી તથા લાંબો કાળ જોયા છતાં જ્યાં સંદિગ્ધ રહેવું પડે છે, તેવી વસ્તુને પણ જે દર્શાવી આપે છે. અને વળી તે કહે છે કે– ત્રણે ભુવનમાં મને કાંઈ અસા- . ધ્ય નથી. જો કે તે આ સમર્થ છે, છતાં એ બાબતમાં આપ પોતે જ પ્રમાણ છે.” એમ સાંભળતાં રાજાએ કૌતુહળથી પ્રધાન પુરૂને કહ્યું કે –“ અરે ! તેને સત્વરે અહીં લાવે !” એટલે “જેવી દેવની આજ્ઞા” એમ કહી તેઓ રાજભા વનથી બહાર નીકળ્યા અને તેના આશ્રમ-સ્થાને ગયા. ત્યાં પ્રણામ કરીને તેમણે પિતાના આગમનનું પ્રયોજન કહી સંભળાવ્યું, એટલે હર્ષથી લોચન પ્રફુલિત કરી, પિતાને કૃતકૃત્ય માનતો તે ઘેરશિવ રાજપુરૂષે સાથે ચાલ્યો અને તે રાજભવનમાં ગયે. દ્વારપાલના નિવેદનથી તે રાજા પાસે આવી ઉચિતાસને બેઠે. રાજાએ તેને ઉચિત સત્કાર કર્યો અને ક્ષણવાર પછી તેને પૂછયું કે– હે. ભગવન્! કઈ દિશાથી આપનું આગમન થયું છે ? અને હવે ક્યાં જવાના છે? અથવા તે અહીં આવવાનું શું પ્રયોજન ?” ઘેરશિવ –“હે મહારાજ ! હું શ્રીપર્વતથી આવું છું અને હવે ઉત્તર દિશારૂપ સુંદરીના કુંડલ સમાન એવા જાલંધર નગરમાં જવા ધારું છું.. વળી તમે જે પૂછયું કે અહીં સ્થિરતા કરવાનું પ્રજન શું? તેમાં આપનું દર્શન ખાસ કારણ છે. અત્યારે એ પણ સિદ્ધ થયું. ત્યારે રાજાએ કહ્યું- હે ભગવન્! મંત્ર, તંત્રમાં તમારી શકિત અકુંઠિત છે એમ સંભળાય છે, માટે કાંઈક કેતુક બતાવે, એટલે “ જેવી મહારાજાની ઈચ્છા ” એમ કહી તેણે દષ્ટિવંચન, દેવતા-અવતારણ, નરેધ, પુષ્પ-વેધ, નષ્ટ–નાશ, મુષ્ટિ, સુખ, દુઃખ જાણવું-એ પ્રમુખ કૌતુહળથી રાજાનું મન વશ કરી લીધું. એવામાં અવસર જોઈને રાજાએ પુનઃ કહ્યું કે-- “હે ભગવન! શું આવા કેતૂહલમાં જ તમારો વિજ્ઞાન-પ્રકર્ષ છે કે બીજી બાબતમાં પણ છે ? ” તપસ્વી --“હે રાજન ! અમારા જેવાને અનુચિત એવું આ અસંભાવ્ય શું બેલે છો ? તમે એક શબ્દમાં જ કહી દે કે જે. દુષ્કર છતાં કરી બતાવું. ” એટલે રાજાએ પુત્ર જન્મના લાભને વૃત્તાંત તેને