________________
( ८२ )
निशापतिके गेहमें, जल धरणी परवेश । करे आय जो तिण समे, तो सुख देश - विदेश ॥ १५०॥ अपर तव निज नाथ घर, वहे अधम फल जाण । उदक मही जो भानु घर, तो मध्यम चित्त आण ॥ १५१ ॥ एक अशुभ फुन एक शुभ, तीनुंमें जो होय । सिद्ध होय फल तेहनुं, मध्यम हिचे जोय || १५२||
सहु परीक्षा भावमें, मेष भाव बलवान । ता दिन तत्र निहारी, फल हिरदे दृढ आन || १५३॥
अब जे जोवणहार नर, तेहनो कहूं विचार । आप लखी अपणे हिये, अपणो करहुं विचार ।। १५४ ॥ नवि होय । जोय ॥ १५५ ॥
चैत्र सुदि एकम दिने, शशिस्वर जो तो तेहने तिहुं मासमें, अति उद्वेग मधु मास सित बीज दिन, चले न जो स्वर चंद | गमन होय परदेशमें, तिहां उपजे दुःखदंद || १५६॥
चैत्र मास सित बीजकुं, चंद चले नहि आय । तो ताके तनमें सही, पितज्वरादिक थाय ॥१५७॥
मरण होय नव मासमें, जो स्वर जाणे तास । मधु मास सित चोथ, जो नवि चंद्र प्रकाश ॥ १५८ ॥