________________
भेद पंचशत त्रीश अधिक, रूपी पुद्गलके जाणो; त्रीश अरुपी द्रव्यतणे जिन-आगमथी मन आणो. सं.१०४ पुद्गल भेदभाव इम जाणी, पर पख राग निवारो; शुद्ध रमणता रूप बोध, अंतर्गत सदा विचारो. सं.१०५ रूप रूप रूपांतर जाणी, आणी अतुल विवेक; . तद्गत लेश लीनतां धरे, सो ज्ञाता अतिरेक. सं.१०६ धार लीनता लवं लव लाइ, चपल भाव विसराइ; आवागमन नही जीण थानक, रहिये तिहा समाइ.सं.१०७ बाल ख्याल रचियो ए अनुभव, अल्पमति अनुसार, बाल जीवकुं अति उपगारी, चिदानंद सुखकार. सं.१०८
१ थोडी थोडी. २ लावीने.
