________________
. अध्यात्म बावनी
(त्रण प्रकारना आत्मानुं स्वरूप ) मायाजाळ तुं मूक पर, श्रुत चारित्र विचार; भवजळ तारण पोत सम, धर्म हैयामां धार. १ धर्मथकी धन संपजे, धर्मे सुखिया होय; धर्मे यश वाधे घणो, धर्म करो सहु कोय. २ धर्म करे जे प्राणिया, ते सुखिया भवमांह; जगमा सहु जीजी करे, आवी लागे पाय. ३ धर्म धर्म सहुको करे, धर्म न जाणे कोय; धर्म शब्द जगमां वडो, वीरला-धुंजे कोय. ४ आतम साखे धर्म जे, त्यां जननुं शुं काम ? । जनमनरंजन धर्म, मूल न एक बदाम. ५ पावेगा तब तो कहे, तब लग कह्यो न जाय; मन है मेरो मसकरो, भडकी भागी जाय. ६ माणस होणा मुश्कील है, तो साध किहांसे होय; साधु हुवा तब सिद्ध भया, कहेणी न रही कोय. ७
१ वहाण. २ समान. ३ समजे. ४ धर्मनो मर्म पमाशे. ५ यथार्थ वर्णवी शकाशे. ६ साधु.