________________
(૧૭૪)
પ્રાણ ગમાવે; લાખ કરારકું જોર અરે નર, કાલેકુ મૂરખ સુમ કહાવે, ધદ્ધિ રહેગા ઇહાંકા થાં સહુ, અંત સમે કછુ સાથ ન આવે ! ૧૯ ૫
રચક બીજ ધરા માંહે બેવત, તાકો અનેક ગુણા ફીર પાવે, કાલ વસતર્ક જાચક જાનકે, પાન ચેિ તિન નવ આવે; જાણ અનિત સુભાષ વિવેક, સપત પાય સુમારગ લાવે, કીરિત હોગી ઉનાકી દોપ્રદેશ, એટ સભામે દાતાર કહાવે. ॥ ૨૦ ॥
માટીકા ભડ હેાવે સતખંડ જ્યું, લાગત જામ જરા ટહુકા, જીમ જાણ અપાવ: રૂપ અરે નર, નેહુ કહ્રા કરીયે તનકા; નિજ કારજ સિદ્ધિ ન હોય કહ્યુ, પર રંજન શાભ કરે ગણકા, ચિદાનંદ કહા જપ માલકુ ફેરત, ફેર અરે મનકે
મધુકા ॥ ૨૧ u
જ્ઞાન રવિકા ઉદ્યોત ભ્રયા તમ, દૂર ગયા ભ્રમ ભાવ અંધેરા, આપ સ્વરૂપકું'. આપ નિહારત, બૂટા સ્વરૂપ લખ્યા જગ કેરા; માયાકે તાર અરૂ ધ્યાનકે જોરકે, પાયા જિન્નુને સુવાસ વસેરા, યાત્રિધ ભાત્ર વિચાર ચિદાનંદ સાઈ સુસત અડે ગુરૂ મેરા । ૨ ।
કાહેફ દેશ વિદેશ ફિરે નર, કાહે સાયરકું અવગાડે, કાહે આશ કરે પરકી શઠ નીચ નરેશકી ચાકરી ચાહે; કાહેકું સાચ બિચાર કરે તન, અંતરતાપથી કાહેક દાહે, દીના અહે અવતાર તાહે જિ, તાકા તા ભાર સુ તેડુ નિવાહે ॥ ૨૩
કહે જતર મતર સાધત, કાહેકુ નિસા મસાણમે જાવા, કાહેક દેવકી સેવ કરો તુમ, કાહેક આક ધતુર જ્યુ ખાવા; રચક વિત્ત અસાર કે કારન, કાહેકું એરકે દાસ
