________________
સર્વસંત-સિદ્ધાત-સારસ ગ્રહ પિતે જ નાશ પામે છે. (સંસારના માર્ગે જ ઘસડાઈ જાય છે.)
सुखयति धनमेवेत्यंतराशापिशाच्या । दृढतरमुपगूढो मूढलोको जडात्मा। निवसति तदुपान्ते संततं प्रेक्षमाणो । वजति तदपि पश्चात्प्राणमेतस्य हृत्वा ॥७७॥
જડ સ્વભાવના મૂઢ લોકોને “ધન જ સુખ આપે છે” એવી અંતરની આશારૂપી ડાકણ મજબૂત રીતે વળગી પડી છે; તેથી તેવા લોકે નિરંતર ધનને જ જોતા તેની પાસે જ રહે છે; પરંતુ પાછળથી એ ધન પણ તેના પ્રાણ હરી લઈને જતું રહે છે. ૭૭
संपन्नोंऽधवदेव किंचिदपरं नो वीक्षते चक्षुषा । सद्भिर्वजितमार्ग एव चरति प्रोत्सारितो बालिशः। तस्मिन्नेव मुहुः स्खलन्प्रतिपदं गत्वान्धकूपे पत. त्यस्यांधत्वनिवर्तकौषधमिदं दारिद्र्यमेाजनम् ।। ७८ ॥
ધનવાન માણસ આંધળા જે છે-આંખથી બીજું કંઈ દેખતે જ નથી. સજજનો તો એના માર્ગને જ ત્યજી દે છે, પણ મૂર્ખાઓ તેને દેરનારા હોય છે તેથી એ માર્ગે તે જાય છે, પગલે પગલે વારંવાર તેમાં ઠેકરો ખાય છે અને છેવટે આંધળા કુવામાં (નરકમાં) જઈ પડે છે. આવા ધનવાન માણસને અંધાપે દૂર કરનાર એક દારિદ્ર એ જ ઔષધરૂપ અંજન છે. (માટે એને જ એણે ઉપયોગ કરે.)
लोभः क्रोध दंभश्च मदो मत्सर एव च । वर्धते वित्तसंप्राप्त्या कथं तञ्चित्तशोधनम् ॥ ७९॥
ધન આવવાથી લોભ, ક્રોધ, દંભ, ગર્વ અને અદેખાઈ જ વધે છે; તે પછી તે ચિત્તને શુદ્ધ કેવી રીતે કરે ? ૭૯
मलाभाद्विगुणं दुःखं वित्तस्य व्ययसंभवे ।। ततोऽपि त्रिगुणं दुःखं दुर्यये विदुषामपि ॥ ८ ॥