________________
એક અપ્રસિદ્ધ સંસ્કૃત પત્ર | ૨૦૧
विज्ञप्तिं कुरुते व्यक्तां नयाविविजयः शिशुः ॥२२॥ ४४ ॥ ययाकृत्यमिह प्राच्यशैलचूलावलंबिनि । भानौ भगवतीसूत्रस्वाध्यायार्थविवेचने ॥२३॥ ४५ ॥ प्रस्तुताध्ययनग्रंथाध्यापनाद्ये च कर्मणि । प्रवर्तमाने संप्राप्तं पर्वपर्युषणाभिधम् ॥२४॥ ४६ ॥ तत्रापि पटहोद्घोषैः पापध्वंसपुरस्सरम् । दिनेषु पंचसु श्रीमत्कल्पसूत्रस्य वाचनम् ॥२५॥ ४७ ॥ मासार्द्धमासमुख्यानां तपसां पारदर्शनम् ।
विषादिकसंख्यानां, महाधीरनिदर्शनम् ॥२६।। ४८ ॥ साधर्मिकजनानां च वात्सल्यकरणं मिथः । दीनानाथादिवर्गस्य, वांछाधिकसमर्पणं ॥२७॥ ४९ ॥ एवमादिस्फुरद्धर्मकृत्यंस्फातिमशिश्रियत् । श्रयते च जिनेन्द्राणां श्रीपूज्यानां च भक्तितः ॥२८॥ ५० ॥
(अपरम्)
यः सूत्रसिंधुः शीतांशुरुत्सूत्राम्भोधिकुंभभूः । वंदामहे वयं तस्य चरणाम्भोजयामलम् ॥१॥ ५१ ॥ उत्सूत्रांभोनिधौ यस्योपदेशो वडवानलः । षट्त्रिंशद्गुण षट्त्रिंशद्गुणाढ्यं तं गुरुं श्रये ॥२॥ ५२ ॥ सूत्रारामसुधावृष्टिर्देशना यस्य पेशला । उत्सूत्रांभोधिकल्पांतवातोर्मिस्तं गुरुं श्रये ॥३॥ ५३ ॥ उत्सूत्राब्धिगतां लंकां मिथ्यामतिमुवोष यः ।। गुरुर्दाशरथिः क्लेशपाशच्छेदाय सोऽस्तु वः ॥४॥ ५४ ॥ क्षारं मत्वा वचश्चित्रमुत्सूत्रांभोनिधेः पयः ।। उपेक्षते स्म यः साक्षात् स एव गुरुरस्ति नः ॥५॥ ५५ ॥ नोर्जितं गर्जितं मेने वल्गु वा वीचिवल्गनं । उत्सूत्रांभोनिधेर्येन स गुरुर्जगतोऽधिकः ॥६॥ ५६ ॥ यत्सूत्रकुलिशच्छित्रपक्षाः कुमतपर्वताः । उत्सूत्रांभोनिधौ वेतुर्गुरुरिंद्रः स वः श्रिये ॥७॥ ५७ ॥ उत्सूत्राब्धिपतजन्तुजाताभ्युद्धरणक्षमा । देशना नौरभूधस्य तं गुरुं समुपास्महे ||८|| ५८ ॥ सिद्धान्तनीतिजाहव्यां यो हंस इव खेलति । गुरौ दोषा न लक्ष्यन्ते तत्र खे लतिका इव ॥९॥ ५९ ॥ .
