________________
૨૦૦ ] ઉપાધ્યાય યશોવિજય સ્વાધ્યાય ગ્રંથ
नानेन महता सार्द्धं स्पर्द्धा युक्तेति चिंतयन् । यस्मै किमब्धिरागत्य ददौ दुहितरं निजाम् ॥७॥ २९ ।। यत्र भांति गरीयांसः प्रासादाः पर्वता इव । श्रृङ्गाग्रसंचरन्मेघघटाघटितविस्मयाः ||८|| ३० ॥ चैत्यस्फटिकभित्तीनां शुभ्रैः प्रसृमरैः करैः । वर्धमानेक्ष्यते यत्र तिथिष्वेकैव पूर्णिमा || ९ || ३१ ॥ दृष्टवा स्वर्णघटान् यत्र चैत्यचूलावलंबिनः । मन्यन्ते स्वःस्त्रियो मुग्धाः शतसूर्यं नभस्तलम् ||१०|| ३२ ॥ यत् प्रासादोच्चदेशेषु, प्रच्छन्नस्वप्रिया धिया । आश्लिष्यन्ति सुराः स्नेहविशालाः शालभंजिकाः ||११|| ३३ ॥ भान्ति यत्र स्त्रियः श्रोणीनवलंबितमेखलाः ।
दृष्यन्ते जातु नो दोषा नवलंबित मे खलाः ||१२|| ३४ ॥ दधते सुधियो लोका, न यत्रासारसाहसम् ।
कुर्वते घुसदां वीता, न यत्रासारसाहसम् ||१३|| ३५ ॥ यत्र व्ययो दिनस्यासीन्न चैत्यरुचिराजितः । यद्वने स्वर्जनो नासीन्नचैत्यरुचिरा जितः || १४ || ३६ || तत्र त्रस्तकुरंगशावकदृशां नेत्रांचलैः पूरितस्मेरांभोरुहतो रणस्पृहगृहस्वेच्छापरैर्नागरैः । शोभाशालिनिसज्जनादृतलसच्छार्दूलविक्रीडितक्रीडासज्जकविप्रपंचितगुणे श्रीद्वीपसद्वंदिरे ||१५|| ३७ ॥ स्तंभसंरंभभृद्यानपात्रोपममुपाश्रयम् ।
समुद्रव्यवधिं भेत्तुमिवेष्टस्य बिभर्ति यत् ||१६|| ३८ ॥ संलक्ष्यंते स्वरेणैव यत्र लोकाः कलिप्रियाः । ऋषिस्थानमिदं मुख्यमित्येवाहुर्विशारदाः ||१७|| ३९ ॥ स्पर्द्धानुबंधतो यत्र मल्लयुद्धविधित्सया । आह्वयंति सुरावासानुत्पताकाकरा गृहाः ||१८|| ४० ॥ त्रिलोकीलोकसंत्रासहेरणायेव निर्मिता ।
चैत्यत्रयी भाति व्यक्तरत्नत्रयीमयी ||१९|| ४१ ॥ तस्मात्सिद्धपुरद्रंगाद् रंगासंगोल्लसज्जनात् । आनंदकंदलोद्भेदलसत्रोमांचकंचुकः ||२०|| ४२ ॥ स्नेहविस्मेरनयनो भक्तिसंभ्रमभासुरः । विनयादिगुणव्यासोल्लाससंबंधधुरः ||२१|| ४३ ।। तरणिप्रमितावर्तैरावर्तैरभिवंद्य च ।
