________________
પર
લઈ જવાનો દરેક ગામના સંઘોએ ઠરાવ કરવાની જરૂર છે. આની સાથેજ સાથે જે દ્રવ્ય ભંડારોમાં ભર્યું–પડ્યું છે, તેનો પ્રાચીન દેરાસરોના જીર્ણોદ્ધારોમાં વ્યય પણ કરતા રહેવું જોઈએ. અને એ તો આ પણે સારી પેઠે સમજીએ છીએ કે દેવદ્રવ્યના નામે એકત્રિત થયેલું દ્રવ્ય, માત્ર મંદિરો અને મૂર્તિયોને જ ઉપયોગી છે; જ્યારે સાધારણ ખાતાનું દ્રવ્ય સાતે ક્ષેત્રેમાં ઉચિત રીતિએ સંઘ વાપરી શકે છે. અર્થાત–સાધારણ ખાતાનું દ્રવ્ય જેમ બીજાં બધાં કાર્યોમાં વાપરી શકાય છે, તેમ ચૈત્ય સંબંધી કાર્યમાં પણ વાપરી શકાય છે, તે પછી બોલી દ્વારા ઉત્પન્ન થતું દ્રવ્ય, હવે પછી સાધારણ ખાતામાં લઈ જવાનો ઠરાવ શા માટે ન કરવામાં આવે ? અને એ તો અનેક વખત કહેવાઈ ગયું છે કે-બોલીની સાથે દેવદ્રવ્યને કંઈ પણ લાગતું વળગતું નથી. કારણ કે-બોલીનો રિવાજ એ તો કલેશનિવારણને માટે દાખલ થયેલો રિવાજ છે. એટલે તે દ્રવ્ય, ગમે તે ખાતામાં લઈ જવાને સંઘ અધિકારી જ છે.
આવી રીતે સાધારણ ખાતે પુષ્ટ કરવાથી સાતે ક્ષેત્રોની પુષ્ટિ અનાયાસ થઈ જશે. અહિં કોઈએ એમ પણ નથી સમજવાનું કેસાધારણ ખાતામાં વિશેષ દ્રવ્ય એકત્રિત થવાથી લોકો ખાઈ જશે. કારણ કે, એ તો હું મારી બીજી પત્રિકામાં જ બતાવી ચુક્યો છું કેસાધારણ દ્રવ્ય પણ દેવદ્રવ્ય જેટલો જ અધિકાર ધરાવે છે. અર્થાતજેમ દેવદ્રવ્યના ભક્ષણથી પાપ લાગે છે, તેવી જ રીતે સાધારણ દ્રવ્યના ભક્ષણથી પણ પાપ લાગે જ છે. હા, કોઈ ગરીબ-નિરાધાર-અશક્ત એવા જૈનને સંઘ સાધારણ ખાતામાંથી આપે, તો તે ખુશીથી વાપરી શકે છે. મતલબ કે દેવદ્રવ્ય અને સાધારણ દ્રવ્યમાં એટલે જ ફરક છે કે-દેવદ્રવ્ય, માત્ર ચિત્ય અને મૂર્તિ સંબંધી કામમાં આવી શકે છે, ત્યારે સાધારણ દ્રવ્યને સંઘ સાતે ક્ષેત્રમાં ઉચિત રીતે વાપરી શકે છે. આ પ્રમાણે સાતે ક્ષેત્રનો જેના ઉપર આધાર રહેલી છે, એવા સાધારણ ખાતાને વિશેષ પિષવાની જરૂર છે, એ વાત સૌ કોઇને કબલ કરવી જ પડે છે. ત્યારે આ સાધારણ ખાતે શી રીતે પુષ્ટ કરવું, એજ માત્ર સવાલ છે. આના સંબંધમાં કોઈ કોઈ એવી સલાહ આપે છે કે-સાધારણ ખાતે પુષ્ટ કરવા માટે તમામ જૈનો ઉપર કોઈ