________________
२८
વસે લાખોનું ઝવેરાત ભગવાનના અંગ ઉપર ચઢાવવા છતાં, ખીજ દિવસે આંગી ઉતારતાંજ તે પાછું પોતાને ઘેર લઇ જવામાં આવે છે એ શું? એજ કે–તે ઝવેરાત કંઈ ભગવાનને અર્પણ કર્યું નથી હોતું આવાં કારણોથીજ હું મારી ખીજી પત્રિકામાં પણ અનેક દૃષ્ટાન્તો ચુક્તિઓ અને શાસ્ત્રીય પ્રમાણોથી બતાવી ચૂક્યો છું કે
“ જે દ્રવ્ય દેવદ્રવ્ય તરીકે નિર્માણ થઇ ચૂકયું છે–એકત્રિત થઇ ચૂકયું છે; તે તે મંદિરા અને મૂર્તિયા સિવાય બીજા કોઇ કાર્યમાં ખચી શકાય નહિં, પરન્તુ જે દ્રવ્ય હજી દેવદ્રવ્યમાં આવ્યુંજ નથી, અને જે દ્રવ્યને માટે કંઇપણ નિશ્ચય થયા નથી; તે દ્રવ્ય ક્યાં લઇ જવું, તેને માટે સંઘ ચિત લાગે તે માર્ગ ગ્રહણ કરી શકે છે, અત્યાર સુધી સંઘ તે પ્રમાણે માર્ગો ગ્રહણ કરતા આવ્યા છે અને તેમ કરવામાં કોઇ પણ જાતના શાસ્ત્રીય ખાધ પણ આવતા નથી. ”
:
આ પત્રિકામાં હું જે કંઇ કહેવા માગું છું તે દેવદ્રવ્યની વૃદ્ધિ શી રીતે કરવી ? તે સંબંધી છે.
દેવદ્રવ્યની વૃદ્ધિના ઉપાયો જાણવા પહેલાં ‘ દેવદ્રવ્યની આવશ્યકતા ” સમજવી જરૂરની છે; પરન્તુ તે સંબંધી હું મારી પ્રથમ પત્રિકામાંજ ખુલાસો કરી ગયો છું કે મૂર્તિની સાથે દેવદ્રજે મૂત્તિને સ્વીશકે તેમ છેજ ઉપયોગી વ ઘરને અંગે રાચ ઉપયોગી વસ્તુ
વ્યને અતિ ઘનિષ્ઠ સંબંધ રહેલા છે, કારે છે; તેમનાથી દેવદ્રવ્ય ' તે નિષેધ થઇ નહિ-કારણ કે જ્યાં મૂર્તિ હાય, ત્યાં મૃત્તિને સ્તુઓ જોઇએજ.” સુતરાં, એક ગૃહસ્થને પોતાના રચીલાની જેટલી જરૂર, તેટલીજ મૂત્તિને અંગે તેને ઓની જરૂર રહેલી છે. અથવા એક સાધુને પોતાના ચારિત્રની રક્ષાને માટે ઉપકરણો ( સાધનો) ની જેટલી જરૂર, તેટલીજ મૂર્ત્તિને માટે તેને ઉપયોગી વસ્તુઓની જરૂર રહેલી છે. મૂર્ત્તિને માટે મંદિરો કરાવવાં, આભૂષાદિ કરાવવાં, પ્રાચીન મંદિરોના જીર્ણોદ્ધારો કરાવવા અને કોઇપણ રીતે થતી ભગવાનની આશાતનાઓ દૂર કરાવવી–એ વિગેરે કાર્યો માટે દેવદ્રવ્ય ખાસ જારૂરનું છે, એમાં કોઇથી પણ ના કહી શકાય તેમ નથી. અને તેટલા માટે જ હું મારી પ્રથમ બે પત્રિ
