________________
२६
ગામોના સંઘોને ભલામણ કરું છું કે–જે ડૂબતી જૈન સમાજને બચા વવા માગતા હો, સીધી કે આડકતરી રીતે દેવદ્રવ્યના ભક્ષણથી લોકોને દૂર રાખવા ચાહતા હો અને સાતે ક્ષેત્રોને પુષ્ટ કરી જૈન સમાજના પ્રત્યેક અંગને ફૂલેલું-ફળેલું જોવા માગતા હો, તો આ મહત્વના વિષયને ધ્યાનમાં લ્યો, અને જે સત્યમાર્ગ જણાતો હોય, તે તરફ પ્રવૃત્તિ કરી તમારી આસપાસના બીજા ગામોના સંઘોને પણ તે પ્રવૃત્તિ તરફ વળવા ભલામણ કરો.
આટલી ભલામણ કરી, આ બીજી પત્રિકાને અહિંજ અટકાવું છું, અને હવે પછી નિકળનારી ત્રીજી પત્રિકામાં આજ પ્રમાણે શાસ્ત્રોના પાઠો સાથે “દેવદ્રવ્યની વૃદ્ધિ શી રીતે કરવી?” આ મહત્ત્વને વિષય વાંચવાને ઉત્સુક રહેવાનો અનુરોધ કરી વિરમું છું.
-
પત્રિકા . ૩
- sooooooooo= – દેવદ્રવ્યની વૃદ્ધિ શી રીતે કરવી? દેવદ્રવ્ય, ગુરૂકવ્ય, જ્ઞાનદ્રવ્ય અને સાધારણ દ્રવ્ય વિગેરે ધાર્મિક દ્રવ્યોના અનેક ભેદો જોવામાં આવે છે. આ ભેદોનો મુખ્ય આધાર દ્રવ્ય આપનાર મનુષ્યના સંકલ્પ ઉપર રહેલો છે. જે કવ્ય, મનુષ્ય જેવી સંકલ્પબુદ્ધિથી અર્પણ કરે છે, તે દ્રવ્ય તે ખાતાનું ગણાય છે. દેવને સમર્પણ બુદ્ધિથી અપાયેલ દ્રવ્ય-વસ્તુ દેવદ્રવ્ય કહેવાય છે. તેવીજ રીતે ગુરૂદ્રવ્ય, જ્ઞાનદ્રવ્ય, અને સાધારણ દ્રવ્યાદિ માટે પણ સમજવાનું છે. શાસ્ત્રકારો પણ દેવદ્રવ્યાદિની ઉપર પ્રમાણેજ વ્યાખ્યા કરે છે. જૂઓ વ્યવસતિની બીજી ગાથામાં કહ્યું છે— " ओहारणबुद्धीए देवाईणं पकप्पिअंच जया ।
ધનધન્નમુહૂં તે તદર્થ રૂટું થે” ? અર્થ—અવધારણ એટલે નિશ્ચયવાળી બુદ્ધિથી દેવાદિકને માટે
