________________
કેની ખાતર?
વદન જોઈને વિસ્મય પામતાં બે : “શું છે? કાગળ?” કહેતાં કહેતાં તેણે ઉષાના હાથમાંથી પત્ર લઈ લીધે.
વાંચતાં વધારે સમય ન લાગે. માત્ર બે જ શબ્દો લખેલાં. આર્તનાદભર્યા સ્વરે અરુણે કહ્યું: “ઉષા !”
ઉષાએ સ્થિરભાવે અગ્રેસર થઈને સ્વામીને હાથ પકડી લીધો. તે કશું બેલી નહી. નિરવ સહાનુભૂતિ સ્મરી સ્નિગ્ધ દષ્ટિવડે સ્વામીને જોઈ રહી.
અરુણે વ્યાકુળભાવે કહ્યું : “ઉષા ! મેં જ માતાને મૃત્યુશય્યા પર પોઢાડી !”
ઉષાએ શાન્ત સ્વરે કહ્યું : “એવું શા માટે વિચારે છે? જન્મ ને મૃત્યુ એ શું મનુષ્યના હાથની વાત છે?”
અરુણ કશું ન બેલ્યા. નિરાશ વદને સેફા પર બેસી ગયે. ઉષા પણ સ્વામીની બાજુમાં બેસી ગઈ. ગંભીર મન છવાયું.
એ મેન વચ્ચે ઉષાનું હદય એક ચિત્ર પાછળ કંપી ઊઠયું. એક દિવસે માતાના સ્નેહ ખાતર સ્વામીને ત્યાં પાછા વાળવા માટે પોતે કેટલો પ્રાણ ભરીને પ્રયત્ન કર્યો હતો ! અરુણ માતાનું નામ સાંભળીને ધ્રુજી ઊઠતો! આજે એકાએક સ્વામીના અંતરમાં આ આકર્ષણ કયાંથી ઉભરાયું ? કઈ અભાવિત આશંકાથી તે વ્યાકુળ બની ગઈ. પત્નીના સન્માન ખાતર જેણે માતા સાથેના સર્વ સંપર્કનો ત્યાગ કર્યો હતો. આજે એ જ માતાના આ સમાચાર સાંભળીને અંતર કેટલું દુ:ખમય બને છે! આજે તે અરુણ પત્ની સામે જોઈને શાન્ત રહી શકે તેમ છે જ નહી!
