________________
૫૩
નવવધૂ :
છે. એમજ લાગે છે કે પ્રલયની પ્રચંડ ધારામાં હમણાં જ આ ગૃહની શ્રી અને શક્તિ તણાઇ જશે.
એછાખેાલી નિર્મળા ભય અને વિસ્મયથી બહાવરી બની ગઇ. પેાતાના જીણુ અને ભાડુતી મકાનના ફળીમાં ઊભા રહીને તેણે અનેક વાર સાતૃષ્ણ નેત્રે એ વિશાળ અટ્ટાલિકા સામે જોયું હતુ. તેની આંખ સામે આ ભુવન એક કલ્પનાભરેલા રહસ્યમય સ્વર્ગ જેવું હતું! માનભાવે આ ઘરના પ્રકાશ અને કલરાલ તેણે કોમા વસ્થામાં ખૂબ અવલેાકયા છે. હાસ્ય અને સંગીતથી તેની કલ્પનાએ સજીવ અની હતી. કેટલીયે વાર ગંભીર રાત્રે તેની નિદ્રા ઊડી જતી હતી. કેવળ અરુણુની બંસરીના સ્વરે પાગલ બનાવનારા એ સૂરની ઉન્માદભરી લહેરીએ નિસ્તબ્ધ રજની વચ્ચે વાતાવરણને નૃત્ય કરાવતી કાઇ અગમ્ય દિશાએ પ્રયાણ કરી જતી. સાંભળતાં નિ`ળાના અને નયના અશ્રુઓથી ઉભરાઇ જતાં. મિલન શય્યા અને મલિન વસ્ત્રો વચ્ચે એ નયને મીંચીને પ્રાથના કરતી કે: “હે ભગવાન! મને મુક્ત કર ! આ અભિશસ દારિદ્રચની ચૂડમાંથી મને ઉગારી લે !”
ઊર્મિ અને આનંદ સાથે નિળાનાં પગલાં આ ઘરમાં થયાં. પણ આ શું? ગંભીર ક્રંદનભરી દિવાલા વચ્ચે તે કેવીરીતે આવી પડી ? શું તેની કલ્પનાનું સ્વર્ગ આ છે ? નવવધૂને અનુરૂપ આદરસત્કાર તા કાઇએ ન કર્યો. સાસુએ કરમાયેલા ચહેરે એક વાર વધુનું વદન જોઇને જ શય્યા ગ્રહણ કરી. સુરેશ તે ગમે તે રીતે તેને લાવીને જ છૂટકારાના દમ ખેંચી શકયા છે ! આં
નવવધુ હાવા છતાં નિ`ળા સમજી શકી હતી કે આ ગણે કેાઇ મહાપ્રકારનું મહાપરિવર્તન થઇ ગયુ છે, પશુ પરિવર્તન કયા કારણે થઇ ગયું છે એ પેાતે સમજી શકી નહેાતી.
