________________
દિવસે પસાર થઈ રહ્યા છે. ઉષામયી સંગીત અને સંધ્યાના સૂર સમયની ઝાલરી સાથે અવિરામ યોગ આપી રહ્યાં છે. કાળની કૂચ કઈ રેકી શકતું નથી.
પરન્તુ ઉષાની જીવનપળે વસમી બની છે. એને મન તે સંગીત અને સૂર વગરના નીરસ દિવસો અતિદીર્ઘ થઈ પડ્યાં છે. જૂના ઘરમાં સહુ સાથે રહેતાં ત્યારે આવું નહોતું લાગતું. સાસુ-શ્વસુરની સેવામાં, ઘરના કામકાજમાં અને દિયર સાથેના વિનોદમાં સમય જાણે પંખીની માફક વાયુની છોળો ઉછાળતો પસાર થઈ જતો. વ્યથાના જે દુસહ તીવ્ર ડંખ હાસ્યવિનેદમાં ભૂલાઈ જતાં તે અહીં નિજન ઘરમાં નથી ભૂલાતાં. માનસપટ પર એ દર્દન કરુણ પ્રતિબિંબ વધારે સ્પષ્ટ
ભાવે પડી રહ્યાં છે. અહીં ઉષાને વધારે અસહ્ય લાગે છે. ૧. અરુણ ઐફિસે જવાને પોશાક પહેરતો હતે.
ઉષાએ સ્વામીના ગળે ટાઈ બાંધતાં કહ્યું: “જુઓ, એક વાત કહું?”
આ
