________________
પર
ભવ ભાવના પ્રકરણ ભાગ - ૨
नेरइए चेव परोप्परं पि परसूहि तच्छयंति दढं । करवत्तेहि य फाडंति निद्दयं मज्झमझेण ।।११८।। वियरालवजकंटयभीममहासिंबलीसु य खिवंति । पलवंते खरसदं खरस्सरा निरयपाल त्ति ।।११९ ।। नैरयिकाश्चैव परस्परमपि परशुभिः तक्षयन्ति दृढं करपत्रैश्च पाटयन्ति निर्दयं मध्यंमध्येन ।।११८ ।। विकरालवज्रकंटकभीममहाशाल्मलीषु च क्षिपन्ति
प्रलपत: खरशब्दं खरस्वरा निरयपाला इति ।।११९।। ગાથાર્થઃ ખરસ્વર નરકપાલો નારકોને જ પરસ્પર પણ પરશુઓથી (કુહાડીઓથી) ગાઢ છોલાવે છે અને વચ્ચે વચ્ચે કરવતોથી નિર્દય ફળાવે છે અને વિકરાળ વજના કંટકથી ભયંકર મહા શાલ્મલિ वृक्ष. १५२ 38ोर शहोने बोसत ना२ने ३४ छ. (११८-११८)
परस्परमिति अन्यमन्यस्य पार्धात् तमपीतरस्य समीपादित्येवं परस्परस्यापि नारकान् परशुभिः तक्षयन्ति, सर्वत्वगाद्यपहरणेन तत्तनूकारयन्तीत्यर्थः, शेषमुत्तानार्थं ।।
अर्थ : uथार्थ सुगम छे. परस्परमिति भेटले. पडेदाने बानी पासे छोसाqj जीने त्रानी पासेथा છોલાવવું આ પ્રમાણે પરસ્પર પણ નારકોને પરશુઓથી છોલાવે છે. સર્વ ચામડી આદિને દૂર કરવાથી પાતળા કરાવે છે એમ કહેવાનો ભાવ છે.
महाघोषविलसितमाह - મહાઘોષના વિલાસને કહે છે.
पसुणो ब्व नारए वहभएण भीए पलायमाणे य । . महाघोसं कुणमाणा रंभंति तहिं महाघोसा ।।१२०।। पशूनिव नारकान् वधभयेन भीतान् पलायमानाँश्च
महद्घोषं कुर्वंतो रुंधन्ति तत्र महाघोषाः ।।१२०।। ગાથાર્થ : પશુઓની જેમ વધના ભયથી ભય પામેલા અને પલાયમાન થતા નારકોને મોટા અવાજને કરતા મહાઘોષ પરમાધામીઓ રુંધે છે. (૧૨૦).
स्वयमेव नानाविधतीव्रकदर्थनादिभिर्नारकान् कदर्थयित्वा ततस्तत्कदर्थनाभयेन पलायमानान् महाघोषास्तत्रैव वधस्थाने पशूनिव संपिण्ड्य निरुन्धन्ति-नान्यत्र गन्तुं ददति । तदेवमेतेषामम्बादीनां भवनपतिदेवाधमानां दिङ्मात्रोपदर्शनार्थं संक्षेपतो दर्शितः कदर्थनाव्यापारो, विस्तरतः सर्वस्य सर्वायुषाऽपि कथयितुमशक्यत्वाद्, एते च तत्पापपरिणतिप्रेरिता एव नारकान् व्याधा इव कदर्थयन्ति, ततश्च तेऽपि तत्प्रत्ययं कर्म बद्ध्वाऽत्र मत्स्यादितिर्यसूत्पद्य नरकेषु पतन्ति, अन्यैश्च तेऽपि कदर्थ्यन्त इति ।। आह-नन्वेवमेते नारकाः करपत्रादिपाटनतिलशश्छेदनादिभिः कथं न म्रियन्त इत्याह ।।