________________
ભવ ભાવના પ્રકરણ ભાગ – ૨
૨૧૧
सुगमाः, नवरं सक्थास्तीर्थकरदंष्ट्राः रत्नमयस्तम्भोपरि हीरकसमुद्रकेषु क्षिप्तास्तिष्ठन्ति ततः सिद्धायतने अष्टोत्तरशतं प्रतिमानां, तथा सुधर्मसभागतास्तीर्थकरदंष्ट्राः स्वस्वामिकृताभिषेकाः सन्तः पूजयत यूयं, देवकृत्यानामत्रेदं प्रथमकृत्यं, 'हरयम्मि' त्ति स्वच्छप्रधानसलिलसम्पूर्णे हूदे समागच्छति, तत्र जलमज्जनं कृत्वा ततोऽभिषेकसभां प्रदक्षिणीकृत्य पूर्वद्वारेण 'विशति' प्रविशति । अभिषेकविधिक्रममेवाह
-
ટીકાર્થ : ગાથાઓ સુગમ છે. સકથા એટલે તીર્થંકરની દાઢાઓ, રત્નમય સ્તંભની ઉપર હીરાના દાબડાઓમાં રખાયેલી છે. પછી સિદ્ધાયતનમાં એકસો આઠ જિનપ્રતિમાઓને તથા સુધર્મસભામાં રહેલી તીર્થંકરોની દાઢાઓ જે પોતપોતાના સ્વામીવડે અભિષેક કરાયેલી છે તેને તમે પૂજો. દેવોના કૃત્યોમાં આ પ્રથમ કૃત્ય 'हरयम्मि' खेटले स्वच्छ उत्तम पाएशीथी भरेला सरोवर पासे खाये छे तेमां स्नान दुरीने पछी अभिषे સભાને પ્રદક્ષિણા કરીને પૂર્વના દ્વા૨થી પ્રવેશે છે. હવે અભિષેક વિધિને કહે છે
अह आभिओगियसुरा, साहाविय तह विउव्वियं चेव । मणिमयकलसाईयं भिंगाराइ य उवगरणं ।। ३६० ।। घेत्तूण जंति खीरोहिम्मि तह पुक्खरोयजलहिम्मि । दोसु वि गिण्हंति जलाई तह य वरपुंडरीयाई । । ३६१ ।। मागहवरदामपभासतित्थतोयाइं मट्टियं च तओ । समयक्खेत्ते भरहाइगंगसिंधूण सरियाणं ।। ३६२ ।। रत्तारत्तवईणं महानईणं तओऽवराणं पि । उभयतमट्टियं तह जलाई गिण्हंति सयलाणं ।। ३६३ ।। गंतूण चुल्लहिमवंतसिहरिपमुहेसु कुलगिरिंदेसु । सव्वाइं तुवरओसहिसिद्धत्थयगंधमल्लाई । । ३६४ । गिति वट्टवेयडसेलसिहरेसु चउसु एमेव । विजएसु जाई मागहवरदामपभासतित्थाई । । ३६५ । । गिण्हंति सलिलमट्टियमंतरनइसलिलमेव उवणेंति । वक्खारगिरीसु वणम्मि भद्दसालम्मि तुवराई ।। ३६६ ।। नंदणवणम्मि गोसीसचंदणं सुमणदाम सोमणसे । पंडगवणम्मि गंधा तुवराईणि य विमीसंति ।। ३६७।। अथ आभियोगिकसुराः स्वाभाविकं तथा विकुर्विकं चैव मणिमयकलशादिकं भृङ्गारादिकं च उपकरणम् ।। ३६० ।।