________________
૧૪૩. જંબુ! પૂર્વ સંબંધનો ત્યાગ કરીને,
પૂર્વ અધ્યાસોની અસરથી નિવૃત્ત થઈને, . . તથા ઉપશમ વૃત્તિને ધારણ કરીને, મુમુક્ષુ ક્રમશઃ જઘન્ય-મધ્યમ તથા ઉત્કૃષ્ટ -એમ નાના-મોટા તપ કરી દેહદમન કરે. વળી આત્મસ્વરૂપમાં તલ્લીન થઈને,
સમિતિગુપ્તિ અને સમ્યજ્ઞાનાદિથી યુક્ત થઈને,
- હંમેશાં સંયમમાં સ્થિર રહે. હે સાધક ! મોક્ષગામી વિરેને આ પંથે દુષ્કર છે.
હે આર્ય! તું તપશ્ચર્યાથી લેહી-માંસને સૂકવી નાખ. જે સાધક સંયમમાં સ્થિર થઈને, તપથી દેહ અને કર્મોને કૃશ કરે.
તે વીરપુરુષ મુક્તિ મેળવવાનો માનનીય અધિકારી ગણાય છે. ૧૪૪. પરંત. ચક્ષુરિન્દ્રિયાદિના વિષયોથી નિવૃત્ત થઈને. જે સાધક કરી
તેમાં આસક્ત થઈ જાય છે. તેવા અજ્ઞાની છ સાંસારિક સંબંધ તથા પદ્ગલિક સંગોની માયાજાળથી ન છૂટી શકવાને લીધે કર્મબંધનથી પણ મુક્ત થઈ શક્તા નથી. મેહરૂપી અંધારામાં અટવાઈ પડેલા,
અને તેથી કલ્યાણ માર્ગને ન સાધી શકનાર, આવા મનુષ્ય ભગવાનની આજ્ઞા પાળી શકવા અસમર્થ હોવાથી
આજ્ઞામાં નથી.એમ કહું છું. ૧૪૫. જંબુ! જેણે પૂર્વભવે (પૂર્વ) ધર્મસાધના કરી નથી,
ભવિષ્યમાં ધર્મ પ્રાપ્તિ થાય એવી યોગ્યતા માટે પુરુષાર્થ કરતા નથી
તેને માટે વર્તમાનકાળે કેટલી આશા રાખી શકાય? જ્ઞાની અને તત્ત્વજ્ઞ તો તે જ છે કે જે આરંભસમારંભોથી નિવૃત્ત થયેલ છે,
