________________
સચવ ૪-૩
વળી, આગામી ભવામાં ક્રેધવશ પ્રાપ્ત થનાર નરકાદિ ગતિમાં વિવિધ દુઃખા જીવને ભોગવવાં પડે છે.તે તું નિશ્ચે જાણુ. આ દુઃખ દૂર કરવા આમતેમ દોડતા-ભાગતા જગતના જીવાને તુ જો, પરંતુ, જે ક્રેધાદિ કષાયેા અને પાપકાર્યોથી નિવૃત્ત થયા છે,
તેઓ ઇચ્છા-આકાંક્ષા રહિત=નિ;સ્પૃહી હોવાથી સુખી ગણાયા છે. માટે, જ્ઞાની પોતાના હૃદયમાં ક્રોધરૂપી અગ્નિને સળગતા રાખે નહીં.
હું જ બુ ! એ પ્રમાણે સજ્ઞ ભગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામી પાસેથી સાંભળેલું આ હું તને કહું છું.
‘અનેકાંત સત્ય'
अलिअं न भासिअन्वं अत्थि हु सच्चं पि जं न वक्तव्वं । सच्च पि होइ अलिअं जं परपीडाकर वयणं ॥
‘જે ભાષા કઠોર અને ખીજાને દુઃખ પહેાંચાડનારી છે’
પછી ભલે તે સત્ય જ હોય પર`તુ-તેવી ભાષા ખેલવી નહીં. કારણ કે–તેથી પાપ લાગે છે.
બુદ્ધિમાન એવી ભાષા આલે જે હિતકારી અને પ્રિય હાય. મન-વચન-કાયાથી ખીજાને પીડા ન થાય?
એ રીતે વવાનુ જૈન દર્શન કહે છે. સત્ય વચન હોવા છતાં બીજાને પીડા કરનારી વાણી અસત્ય કહેવાય છે.
‘આસા’
nore धम्मो
વીતરાગની પૂજા કરવાની અપેક્ષાએ–
તેમની આજ્ઞાનું પાલન કરવું-વધુ મહત્ત્વપૂર્ણ છે. આજ્ઞાની આરાધના મુક્તિ માટે, અનેવિરાધના કર્મબંધન માટે થાય છે.
આપની શાશ્વત આજ્ઞા એ છે કે
હૈય–ઉપાદેયના વિવેક કરવા.
આશ્રવ = (આરંભ-સમાર‘ભ) સથા હેય છે.
(આરભ-સમાર’ભથી નિવૃત્તિ = ) સવર્ સવથા ઉપાદેય છે,
