________________
àાવિજય ૨-૧
વળી, જેમની સાથે તે રહે છે તે સ્વજને કદ્યારેક પહેલાં પણ તેનું ભરણપોષણ કરે છે, અને પછી સારી અવસ્થામાં સ્વજનાનુ તે ભરણાષણ કરે છે, પર`તુ એયમાંથી કોઈપણ એક-બીજાના રાગા કે જરા-મરણાદિ નિવારવા સમર્થ નથી.
૨૭.
૬૭. આ સંસારમાં ખાતા-પીતાં બચેલુ અથવા વાપર્યા વિના બચાવેલુ ધન જીવ મેહવશ પેાતાને માટે કે સ્વજને માટે સઘરી રાખે છે. પર`તુ જીવને કવૃશ કયારેક અસાધ્ય રોગા ઉત્પન્ન થઈ જાય છે.
આ અસાધ્ય રોગેા ઉત્પન્ન થયા બાદ જેમની સાથે તે. અહોનિશ રહે છે તે સ્વજના કાં તેા પહેલાં તેને છેડી દે છે અથવા તે રાગી જીવ સચાગવશાત્ પાછળથી તેમને છેડી દે છે. પુણ્યાગે કાઇક સ્થાને કદાચ આવુ ન પણ બને, પરંતુ એયમાંથી કોઈ પણ એકબીજાના રોગ કે જરામરણાદિનિવારવા સમર્થ નથી. ૬૮. હે સુરી ! ‘દરેક જીવા પાતે જ પોતાના સુખ-દુઃખના નિર્માતા છે. અને તે સુખ--દુઃખના પાતે જ ભાકતા છે,
–એવું સમજીને આ શરીર રાગેાથી ઘેરાય નહીં ત્યાં સુધીમાં, ‘સત્કૃત્ય માટેની તક હજી વીતી ગઈ નથી' “એવું જાણીને તું સમય ઓળખ.
હે સુન્ન! જ્યાં સુધી કાન, આંખ, નાક, જીભ તથા સ્પર્શનેન્દ્રિય સાબૂત છે અર્થાત્ ઇન્દ્રિયાની વિવિધ શક્તિએ ક્ષીણ નથી થઈ ત્યાં સુધીમાં તું, તારા આત્મહિતને માટે ખરાખર પુરૂષાર્થ કરી લે. હે જ`ભુ ! એ પ્રમાણે સર્વજ્ઞ ભગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામી પાસેથી સાંભળેલું આ હું તને કહું છું.
छिंदिज्ज सोत लहुभूयगामी
કર્મોથી હળવા કે મુક્ત થવાની ઇચ્છાવાળા જીવે ક પ્રવાહને રાકવા જોઈએ.
