________________
શહેરની દોશીવાડાની પોળમાં આવેલ વિદ્યાશાળાનો ઉપાશ્રય જે સિદ્ધિસૂરીશ્વરજી (બાપજી) મ.સા.ના સમુદાયનો ઉપાશ્રય હતો ત્યાંના ટ્રસ્ટી સુશ્રા. રમણભાઈ જરીવાળા આદિ હતા. તેમણે અપૂર્વ પરાક્રમ બતાવી ૨૦૩૦ના ચાતુર્માસ માટે ચન્દ્રશેખર મહારાજને વિનંતી કરી હતી. વિનંતી વખતે જ ચન્દ્રશેખર મહારાજ સ્પષ્ટતા કરે છે, કે આ ચાતુર્માસ કેવલ આરાધનાનું નથી, આંદોલનનું છે.
આ ચાતુર્માસ ચન્દ્રશેખર મહારાજના પૂર્વના રર ચાતુર્માસમાં શિરમોર રહ્યું. સંઘર્ષો અને આંદોલનોનું ચાતુર્માસ હતું. ગમે તે હોય ચન્દ્રશેખર મહારાજની નિષ્ઠા અને સરળતા માટે સહુને માન હતું. તેથી તેમના વિરોધમાં જન માનસને કડવાશ જણાતી ન હતું. બલ્ક વિરોધની સચ્ચાઈ દેખાતી હતી. આ વિરોધ શ્રી સંઘના હિત માટે છે'' તેવું સહુ માનતા હતા.
ચાતુર્માસમાં રવિવારીય પ્રવચનો અમદાવાદની ફેલોશીપ હાઈસ્કુલના પટાંગણમાં મંડપ બાંધીને થતા હતા. સમગ્ર અમદાવાદના લોકો ઊમટતા હતા. જંગી સભા, હૃદયસ્પર્શી પ્રવચનોની લહેર, સમગ્ર અમદાવાદને હલાવી રહી હતી. લોકહદયમાં ચન્દ્રશેખર મહારાજનું રાજ ચાલવા લાગ્યું. તેઓ લોકપ્રિયતાની ટોચ ઉપર બિરાજતા હતા.
વિદ્યાશાળાના ચાતુર્માસ દરમ્યાન અનેક શકવર્તી કાર્યો થયા. રાષ્ટ્રીય સ્તરની ર૫૦૦મી નિર્વાણ શતાબ્દિનો વિરોધ દાવાનલની જેમ વિસ્તરતો જતો હતો.
રાષ્ટ્રીય ઉજવણી સમિતિમાં શ્વેતાંબર મૂર્તિપૂજક સંઘમાંથી ગુજરાતના ત્રણ મુરબ્બીઓ હતા. શેઠશ્રી કસ્તુભાઈ, શેઠશ્રી જીવાભાઈ અને શેઠશ્રી ચન્દ્રકાન્તભાઈ બકુભાઈ હતા. આ ત્રણ મુરબ્બીઓ જૈનસંઘના પ્રભાવી નેતા હતા. તેથી સરળતાથી પદ ત્યાગ કરવો તેમના માટે દુષ્કર હતો. તેથી પર્યુષણ પર્વ બાદ આંદોલનને વધુ ઉગ્ર બનાવવા પર્યુષણાના પાંચ કર્તવ્યમાંનું એક કર્તવ્ય ચૈત્ય પરિપાટી હોય છે. તે કર્તવ્યના પાલનને ધ્યાનમાં રાખી, વિદ્યાશાળાથી પાલડી
૭૪