________________
તે રાજનગરના જૈન સંઘોમાં હાનિકર છે કારણ કે “આ વિરોધના કારણે દરેક સંઘોના ઘરોમાં વિખવાદ શરૂ થયો છે.” જેમાં ઘરોના વડીલો ઉજવણીના કાર્યની તરફેણમાં છે જ્યારે તે જ ઘરોના યુવાનો ઉજવણીના વિરોધમાં છે. આમ ઘરઘરમાં અરાજકતા ચન્દ્રશેખર મહારાજે ઊભી કરી છે''.
છાપામાં આવુ નિવેદન આવતા જ, ચન્દ્રશેખર મહારાજ અંદરથી હતાશ થઈ ગયા અને મહારાજને વિચાર આવ્યો “હવે મને કોણ મદદ કરશે’’? મારા વિરોધમાં સમગ્ર રાજનગરના સંઘો છે.
કુરુક્ષેત્રના રણમાં અર્જુન હતાશ થાય છે તે જ રીતે ચન્દ્રશેખર મહારાજમાં પણ હતાશા આવે છે. તે સમયના શ્રાવક શ્રીકાન્તભાઈ (જેઓ પૂ. રામચન્દ્રસૂરીશ્વરજી મ.સા.ના ભક્ત હતા, તે મલવા આવે છે અને કહે છે, સાહેબ! વર્તમાનપત્રના નિવેદનથી હતાશ ન થાઓ, બલ્બ ઉત્સાહમાં આવો. આ નિવેદન તો આપણા ઉત્સાહને વધારનાર છે. અને પછી શ્રીકાન્તભાઈ કહે છે જુઓ સાહેબ નિવેદનમાં સ્પષ્ટ લખ્યું છે કે વૃદ્ધો શેઠ સાથે છે. પણ યુવાનો તો આપની સાથે છે... આ કેટલું મોટું જમા પાસુ છે. આંદોલન તો યુવાનો જ કરશે ને ?
હતાશ ચન્દ્રશેખર મહારાજ, પુનઃ આગ બનીને મેદાનમાં ઊતરે છે અને ત્યારબાદની પ્રવચન સભામાં ચન્દ્રશેખર મહારાજ એક વાક્ય વારંવાર દોહરાવતા “પાર્થને કહો ચઢાવે બાણ, હવે તો યુદ્ધ એ જ કલ્યાણ.”
ચન્દ્રશેખર મહારાજનું આંદોલન રાષ્ટ્રીય લેવલની ઉજવણી સામે હતું. તેમનો વિરોધ ક્યારેય વ્યક્તિગત દ્વેષ રૂપે પ્રગટ્યો નથી. બલ્કી ચન્દ્રશેખર મહારાજને શેઠશ્રી કસ્તુરભાઈ આદિ મહાનુભાવો માટે ભારોભાર આદર હતો. તો તે જ રીતે કસ્તુરભાઈ આદિ શ્રાવકોને પણ ચન્દ્રશેખર મહારાજની શાસનદાઝ અને તેમની પુણ્યશક્તિ માટે વિશેષ અહોભાવ હતો. કસ્તુરભાઈ શેઠના પ્રભાવના કારણે રાજનગરના સંઘો, ચાતુર્માસ માટે વિનંતી કરતા ન હતા. ત્યારે