________________
૨૨
ગુરુની દીર્ઘ દષ્ટિ કે પ્રારબ્ધનું પરાક્રમ
ગુરૂ-શિષ્યનો સંબન્ધ જોડાણનો નથી, બલ્કે સ્વીકાર અને સમર્પણનો છે. છતાં ગુરૂ, શિષ્યની મોહદશાને જ્ઞાનદશામાં ફેરવવા ક્યારેક અનોખા કિમીયા અપનાવે છે.
૮૪ વર્ષની ઉંમરે શ્રી પ્રેમસૂરીશ્વરજી મ.સા. ખંભાતમાં રોકાયા હતા. તેમની સેવામાં ચંદ્રશેખરવિજયજી હતા. ચન્દ્રશેખરવિજયજી એક દિવસ સવારના મહારાજજીને નવકારશી કરાવતા હતા ત્યારે મહારાજજી કહે છે, ‘‘ચંદ્રશેખર ! તારી સેવાથી મારી તબિયત સારી થવા લાગી છે. હાલ કોઈ જ ફરિયાદ નથી. પરંતુ મને તારી નબળી તબિયતની ચિંતા રહે છે. માટે ચંદ્રશેખર ! તું ચુડા જા. ત્યાં રસિકભાઈ વૈદ્ય છે તેમના ઉપચાર કરાવી લે. પછી ચોમાસામાં પાછા આપણે ભેગા થઈ જઈશું.’’ ચંદ્રશેખર મહારાજ અપૂર્વ ગુરુસેવા છોડી ક્યાંય જવા માગતા ન હતા. ચન્દ્રશેખર મહારાજે પોતાની અરુચિ પ્રગટ કરી, પણ આ તો શ્રેષ્ઠ ગુરુ હતા. શિષ્યના હિત અને સુખને જોનાર હતા.
અંતે ચન્દ્રશેખરવિજયનો સ્વ સ્વાસ્થ્ય માટે વિહાર નક્કી થયો. વિહારની પૂર્વે રડતી આંખે-ભારે હૈયે ચંદ્રશેખરવિજય ઉપસ્થિત થાય છે અને પોતાના અંતરની વ્યથા રજૂ કરે છે. ગુરુદેવ ! આપ મને સ્વાસ્થ્ય માટે રવાના તો કરો છો પણ મારું મન મને રોકે છે અને ચન્દ્રશેખર મહારાજ કહે છે. “મહારાજજી ! મનમાં વિહવલતા છે પુનઃ આપ મળશો કે નહીં તેની ચિંતા છે’’ અને નાના બાળકની જેમ ૩૪ વર્ષના મુનિ ચંદ્રશેખરવિજયજી મહારાજના ખોળામાં માથું મૂકી રડવા લાગે છે. કૉસ્મિક દુનિયાનો એક નિયમ છે ‘“તમે જેના પ્રતિ હૃદયથી સમર્પિત છો તેના માટે તમને સંકેત મળતા રહે છે.’’ પ્રેમસૂરીશ્વરજી મ.સા. ચંદ્રશેખરવિજય માટે ‘‘સમર્પણ તીર્થ’’ હતા. તેથી મન ગુરુદેવથી અલગ થવાની ના પાડે છે. ડર પણ છે કે ‘આ ગુરુદેવના દર્શન છેલ્લા તો નહીં હોય ને !’’
મહારાજજી વ્હાલલથી સમજાવે છે.‘‘ચંદ્રશેખર ! તું ફિકર ન કર હાલ જા...મારા સ્વાસ્થ્ય કરતા તારા સ્વાસ્થ્યને સુધારવાની વધુ જરૂર છે. ચન્દ્રશેખરવિજય કમને મહારાજજીની વાત માને છે અને ચંદ્રશેખરવિજય વિહાર શરૂ કરે છે. મહારાજજી સ્વયં દરવાજા સુધી આવે છે.
આ
૫૯