________________
બપોરનો સમય હતો ગોચરી માંડલી પુરી થઈ ગઈ હતી. મહારાજજી વાપર્યા બાદ આંટા મારતા હતા. કોઈ મહાત્માએ મહારાજજીનો હાથ પકડેલો હતો. ત્યારે ચન્દ્રશેખર મહારાજ પેલા પાંચ શ્લોક લઈને બેઠા હતા. પન્યાસજી ભગવંત ભ્રદ્રંકરવિજયજી આદિ અનેક મહાત્મા દ્વારા અર્થ બેસાવડા પ્રયત્નો કર્યા પણ સફળતા ન સાંપડી.
મુનિશ્રી તીવ્ર મુંઝવણમાં બેઠા છે. ત્યારે જ મહારાજજી ત્યાંથી પસાર થાય છે. તે જ સમયે ચન્દ્રશેખર મહારાજના અંતરમાંથી અવાજ આવે છે. “મહેનત કરીને સિદ્ધિ મેળવવાનો અહંકાર છોડ અને ઉભો થા. સાક્ષાત્ સરસ્વતી તુલ્ય પૂ. ગુરુદેવશ્રીનો હાથ પકડ” અને ચન્દ્રશેખર મહારાજ, મહારાજજીની પાસે પહોંચી જાય છે. ચાલતા મહારાજજીને ટેકો આપવા પોતાનો હાથ આપી દે છે. જેવો હાથનો હાથને સ્પર્શ થયો અને ચન્દ્રશેખર મહારાજને પાંચેય શ્લોકોનો ભાવાનુવાદ મનમાં ગોઠવાઈ ગયો. જેવા મહારાજજી વિરામ માટે આસને બેઠા તેવા તરત જ ચન્દ્રશેખર મહારાજ ગોઠવેલ ભાવાનુવાદ બતાડે છે. રાજી થઈ જાય છે. આ છે સમર્પણનો ચમત્કાર અને પરમ ગુરુદેવની પરાશુદ્ધિનો પરચો. આવી અનેક ઘટનાઓ ગુરુ-શિષ્ય વચ્ચે બને છે સમય પસાર થતો જાય છે.
પ્રેમસૂરીશ્વરજી મહારાજ, ચન્દ્રશેખર મહારાજના સમગ્ર અસ્તિત્વ-વ્યક્તિત્વનું અવિભાજ્ય સ્વરૂપ હતા. પંન્યાસજી આ તન્મયતા જ ચન્દ્રશેખર મહારાજમાં PowerProvider Cable હતી.
૫૮
* સ્વાધ્યાય મગ્રતા
સ્વાધ્યાયીનું સ્મિત
સ્મિત, શ્રેષ્ઠ અસ્મિતાનું દર્શક છે.
