________________
સેન્ટ ઝેવીયર્સ કોલેજમાં પ્રવેશ..
કોલેજનું વાતાવરણ, સ્વચ્છંદતાની આબોહવા અને રાગના ભરપુર નિમિત્તો વચ્ચે ઇન્દ્રવદનનો વિરાગ મુંઝાયા કરે છે. હવે તો ઇન્દ્રવદન અને વિરાગ અભિન્ન થતા ગયા હતા તેથી કોલેજમાં કેવલ પંદર જ દિવસ પસાર કરતા તો ઇન્દ્રવદનને પંદર ભવ પસાર કરવા જેવું ભારેખમ લાગવા માંડ્યુ ઇન્દ્રવદન આવા સમૃદ્ધ અને સ્વતંત્ર વાતાવરણ વચ્ચે પણ પોતાના નિયમોને ચુસ્ત પણે વળગી રહૃાો છે.
દરરોજ ગાડીમાં કોલેજ આવનાર આ યુવાન પોતાના કપાળે લાંબુ પૂજા તિલક રાખતો અને હાથમાં ઉકાળેલા પાણીનો કુંજો સાથે રાખતો. કલાસના સહાધ્યાયીઓ તેની હાંસી ઉડાવતા, છતાં લગીરેય ચલાયમાન થયા વિના, પોતાના નિયમને ખુમારી પૂર્વક સાચવતો રહૃાો.
મનથી એવો દૃઢ નિયમ બનાવે છે, કે “માત્ર દીક્ષા માટે જ કોલેજ જવું છે... પણ વિલાસી વાતાવરણ સામે મનમાં વિદ્રોહની લાગણી સળવળે છે.
હવે દૃઢ મનોબળથી નક્કી કરે છે “દીક્ષા જ લઈશ, આ વાતાવરણ કે આ સ્વચ્છંદ જીવન શૈલી મારા જીવન સાથે મેચ થાય તેમ નથી.” અને એક દિવસ મને વિદ્રોહ કરે છે અને ઈન્દ્રવદન કોલેજ છોડવાનો નિર્ણય કરી લે છે. સાંજના સમયે બાપાજી જીવાભાઈ પાસે જઈને જણાવી દે છે. “પિતાજી ! ઉચ્ચ શિક્ષણ અપાવવાની આપની ઉમદા ભાવનાની હું કદર કરું છું, પણ હું કાલથી કોલેજના પગથિયા ચઢી શકું તેમ નથી. મને માફ કરી દો. ઇન્દ્રવદનના દિલની સચ્ચાઈને પારખી, જીવાભાઈ પણ પીગળી જાય છે.
જીવાભાઈ કોલેજના અભ્યાસ માટેનો આગ્રહ છોડી દે છે. છતાં બાપાજીનો તે આગ્રહ તો ઉભો જ છે કે “દિકરો ઈન્દ્રવદન દીક્ષા ન લે.” માટે હવે નવી યોજના બાપાજી રજૂ કરે છે. ચાલાક બાપાજી, સરળ ઈન્દ્રવદનને સમજાવે છે.
