________________
શ્રદ્ધા-સમાધિ-શક્તિના પ્રવાસી....
શાસન પુરુષ પૂ. ગુરુદેવનું શરીર જીવન સ્વસ્થ અસ્વસ્થ ચાલ્યા કરતું હતું...” ધીરે ધીરે સમુદાયની બાબતોમાં સલાહ આદિ આપવાની ઓછી કરી નાંખી.
આ સ્થિતિમાં વધુ ને વધુ આત્મચિંતન- આત્મશુદ્ધિનો પ્રયાસ જારી હતો. તપોવન આદિ તમામ સંસ્થાઓની ચિંતામાંથી પણ મુક્ત થવા લાગ્યા. “સમાધિ ભાવને વધુ જીવંત બનાવવાની મહેનત ચાલી રહી છે.” જીવદયા તો જાણે સ્વભાવ બની ગઈ હોય તેવું લાગ્યા કરે. આલોચના લેવાનો ભાવ વારંવાર થયા કરતો. તેથી પૂ. ગુરુદેવ પૂ. ગચ્છાધિપતિને જલ્દી મળવા માંગતા હતા. ગચ્છાધિપતિના હૃદયમાં ગુરુદેવ માટે વિશેષ લાગણી કાયમ માટે જોવા મળી છે. તેથી જેવા સમાચાર મળ્યા કે ચન્દ્રશેખર મહારાજ આપને મળવા માંગે છે. અને તુરંત ગચ્છાધિપતિ ભીવંડી ખાતેના ઉપઘાન છોડીને થોડા દિવસ માટે મુંબઈ ઈર્લા પધારે છે. ઈર્લાના ઉપાશ્રયમાં મા.સુ. ૧૦ના દિવસે ગચ્છાધિપતિને પૂ. ગુરુદેવશ્રી મલે છે. આ મિલનને શબ્દોમાં રજૂ કરવાનું મન રોકી નથી શકતો.... લગભગ સવારે સાડા દશનો સમય પૂ. ગુરુદેવ વિહાર કરીને ગોરેગાંવથી પધારે છે. અમે ગુરૂદેવ સાથે ગોરેગાંવમાં જ હતા. અમે વહેલા આવી ગયા હતા. ગોરેગાંવથી નીકળતા સવારે હું ગુરુદેવને વંદન કરવા ગયો ત્યારે ગુરુદેવ મને કહે “આજે હું મારા ગુરુદેવ પ્રેમસૂરીશ્વરજી મ.સા.ને મળવાનો છું” આ નામોલ્લેખ જો કે બ્લડ સપ્લાયના પ્રૉબ્લેમના કારણે હતો છતાં હું અહીં એક બાબત જરુર નોંધવા માંગુ છું કે “ગુરુદેવનું સુષુપ્ત મન કેટલું બધુ મજબૂત હશે કે તેઓને જયઘોષસૂરીશ્વરજી મ.સા.માં પ્રેમસૂરિ મ.સા.ના દર્શન થાય છે. અને ગુરુદેવના મનમાં એવી દઢશ્રદ્ધા હતી કે “મારા ગુરુદેવ જ મને શુદ્ધિ આપશે”શુદ્ધિ આપનાર ભલે પૂ. ગચ્છાધિપતિ હતા. છતાં પૂ. ગુરુદેવ એવું જ માનતા હતા કે મારા જ ગુરુદેવ મને શુદ્ધિ આપે છે. સાડા દસ વાગે ઈર્લા ઉપાશ્રયના બીજા માળે ગચ્છાધિપતિ પાટ ઉપર બિરાજમાન હતા. પૂ. ગુરુદેવ આવી રહ્યા છે. (નવકારશી થઈ જવાના કારણે દવા શરીરમાં જવાના લીધે પુનઃ રક્ત ભ્રમણ
નોર્મલ હતું.)
૧૬૭