________________
એક બાજુ અંતરિક્ષ પાર્શ્વનાથ પ્રભુના લેપનું કાર્ય ચાલું થયું હતું. ત્યારે શિરપુર તીર્થક્ષેત્રમાં શ્વેતાંબરોની ધમધમતી પ્રવૃત્તિ જોઈ દિગંબર સમાજના કેટલાક તોફાની તત્વોએ શ્વેતાંબરોની હિંમત તોડવા માટે, ભાડૂતી ગુંડાઓ રોકેલા અને “તે ગુંડાઓ સાધ્વીજીઓ ઉપર હુમલો કરવા આવનાર છે” તેવા પાકા સમાચાર મળતા આસપાસના ગામથી આવેલા જેનો ત્યાં રોકાયા હતા. તે જ અરસામાં સાંજના સમયે મેટાડોર ભરીને ગુંડાઓ શસ્ત્રો સાથે આવે છે. વાતાવરણ તંગ બને છે. ગાડીનો પ્રવેશ અટકાવે છે. ગાડીમાં રહેલા ગુંડાઓ તોફાન માટે બહાર આવે છે. ભેંસને બાંધવાની સાંકળ ઘુમાવતા ગુંડાઓ સાધ્વીજીઓ તરફ ધસી જાય છે ત્યારે ખામગામના એક સુશ્રાવક જેમનું નામ રવીન્દ્રભાઈ છે તેમનો દિકરો નરેન્દ્ર મજબૂત બાંધાનો ચુસ્ત R.S.S.નો યુવાન, મુખ્ય દરવાજા આગળ પીઠ કરીને પહાડની જેમ ઊભો રહે છે. ગુંડાના ટોળાને ત્યાં જ રોકી રાખે છે. બે ચાર સાંકળો જોરથી બરડા ઉપર વિંજાય છે ત્યારે નરેન્દ્ર કહે છે “મારા જીવતા તો આ દરવાજે પ્રવેશ નહી જ મલે” તીવ્ર આક્રોશ વચ્ચે પોલીસ મોડી મોડી પહોંચે છે. તે ગુંડાઓની ધરપકડ થાય છે. તે દિવસથી અંતરિક્ષ તીર્થના જિનાલયને તાળા લાગી જાય છે.
આ ઘટનાના સમાચાર ચન્દ્રશેખર મહારાજને મલે છે. વધુ ખુમારી સાથે મહારાજ આગળ વધે છે દિગંબરો આવા આક્રમણો દ્વારા ચન્દ્રશેખર મહારાજને ડરાવી દેવા માંગતા હતા. પણ આ સત્વ તો સોનું છે જેમ આગ મલશે તેમ તેજ વધશે.
સેનિક જેવા શોર્ય સાથે પૂ. ગુરુદેવનો અન્તરિક્ષજી તરફનો વિહાર ચાલે છે. અને આકોલા પહોંચે છે.
