________________
૪૬
વિકર પંથે...વિરાટ સત્વનું પ્રયાણ..
મહારાષ્ટ્ર સરકારની ગુપ્તચર સંસ્થાએ તેવી માહિતી મેળવી હતી, કે “આ વિહાર દરમિયાન ચન્દ્રશેખર મહારાજના જાન ઉપર ખતરો છે”. તેથી મહારાષ્ટ્ર સરકારે શ્વેતાંબર જૈન સંઘોને જાણ કરી કે “જો તમે ઇચ્છો તો અમે તમારા જૈન સાધુની સુરક્ષાની જવાબદારી ઉપાડી લઈએ”. જૈનસંઘના અગ્રણીઓ મારા ગુરુદેવને મળવા આવે છે. સરકારી તંત્રની સૂચનાની વાત કરે છે. પણ આ તો તે ગુરુદેવ છે. “જેમને પોતાના ગુસ્ના આશિષ ઉપર જ તીવ્ર શ્રદ્ધા છે”. તેમણે સ્પષ્ટ ના પાડી દીધી.
પરંતુ પૂ. ગુરુદેવના સંસારી નાનાભાઈ પ્રફુલભાઈએ મહારાષ્ટ્ર સરકાર સાથે પત્ર વ્યવહાર કરીને થાણાથી અંતરિક્ષજી સુધીના વિહારમાં પોલીસવાન સાથે ગોઠવાવી. નારાજગી સાથે ગુરુદેવે આ વ્યવસ્થાને સ્વીકારી બાકી આ તે ગુરુદેવ હતા કે જેઓ વિહારમાં માણસ પણ રાખતા ન હતા.
તીર્થરક્ષાના આંદોલનમાં મદદ રૂપ થવા મુનિશ્રી હેમરત્નવિજયજી (બાદમાં શાસન પ્રભાવક આચાર્ય હેમરત્નસૂરિજી બને છે) પણ જોડાય છે. પૂ. ગુરુદેવની સૂચનાથી હેમરત્નવિજય વિહાર કરી વહેલા અંતરિક્ષ પહોચે છે અને ગુરુદેવ ૫૦૦ કી.મી.નો પ્રવાસ ધીમેધીમે રોકાતા રોકાતા કાપે છે. ગામેગામના શ્વેતાંબરોને જગાડે છે.
આ તીર્થમાં પૂ. વલ્લભસૂરીશ્વરજી મ.સા.ના સમુદાયના સાધ્વી શ્રી સુમતિશ્રીજી આદિ ઘણા વર્ષોથી ત્યાં જ ફરતા હતા. તેમણે, તથા પૂ. ભુવનભાનુસુરિ સમુદાયના સાધ્વી નિર્મલગુણાશ્રી આદિ સાધ્વીજી ભગવંતે પણ અપૂર્વ ખુમારી સાથે દિગંબરો સામે ઝીંક લીધી હતી. તે સાધ્વીજી મહારાજ અને હેમરત્ન મહારાજ સાથે મળીને તીર્થ સુરક્ષાની જાગૃતિ માટે આજુબાજુનાં ગામોમાં રહેતા જેનોને અંતરિક્ષ તીર્થમાં ભેગા કરતા હતા.
