________________
સદ્દભાવ રાખતા. કર્મનિર્જરા તેમનો હેતુ હતો. લોકોનાં દુર્વચનોને, રસ્તાના કાંટાઓને હર્ષભેર સહન કરતા અને પ્રસન્ન રહેતા. કોઈની પણ પ્રત્યે હિંસાનો ભાવ મનમાં ન લાવતા. ક્યારેક-ક્યારેક ભયંકર જંગલમાં રાત વિતાવવી પડતી. ક્યારેક-ક્યારેક ગામના લોકો ગામમાં ઘૂસવા પણ ન દેતા અને આગળ જવા કહેતા. કોઈ કારણ વગર જ જાત-જાતના ઘા તેમની પર કરતા અને અટ્ટહાસ્ય કરતા. બીજા પણ ઘણી જાતનાં કષ્ટ આપતાં, શરીર પર ધૂળ ફેંકતા, પકડીને ઉઠાવતા અને દડાની જેમ ઉછાળીને નીચે ફેંકતા શરીરનાં અંગોને લોહીલુહાણ કરતાં. કહેવાનો મતલબ એ છે કે ભગવાનને ઘણી જાતના અસહા અને અકલ્પનીય દુઃખ આપ્યાં, જેમનો તેમણે શાંતિથી સંયમ-સાધનામાં સ્થિર રહીને સામનો કર્યો. અનાર્ય પ્રદેશમાં સમભાવપૂર્વક ઉત્પાતોને સહન કરીને તેમણે અઢળક કમની નિર્જરા કરી. અનાર્ય પ્રદેશથી આર્ય પ્રદેશ તરફ ફરીથી પ્રવેશ કરી રહ્યા હતા કે છેવાડાના ગામમાં બે ચોર મળ્યા, જે અનાર્ય પ્રદેશમાં ચોરી કરવા જઈ રહ્યા હતા. સામેથી ભગવાનને આવતા જોઈ અપશુકન સમજીને ધારદાર શસ્ત્રથી તેમની પર હુમલો કર્યો. સ્વયં ઈન્દ્ર પ્રગટ થઈને તેમને બચાવ્યા અને ચોરોને દૂર ભગાડ્યા. આર્ય પ્રદેશમાં પહોંચીને ભગવાન મલય દેશમાં પહોંચ્યા અને તે વરસનો વર્ષાવાસ ભદિલ નગરીમાં કર્યો. વિવિધ આસનોમાં ધ્યાનમગ્ન રહીને ભગવાને ચાતુર્માસિક તપની આરાધના કરી અને ચાતુર્માસ પૂરો થવાથી નગરની બહાર તપનાં પારણાં કરીને કદલી સમાગમ અને જમ્મુ સંડ તરફ પ્રયાણ કર્યું.
આ (સાધનાનું છઠું વરસ ) કદલી સમાગમ અને જબ્બે સંડથી ભગવાન તંબાય સન્નિવેશ પધાર્યા. તે વખતે પાર્થાપત્ય સ્થવિર નંદિષેણ ત્યાં હતા.ગોશાલકે તેમની સાથે પણ વિવાદ કર્યો. તંબાયથી પ્રભુ મૂવિય તરફ ગયા. વિયમાં તેમને ગુપ્તચર સમજીને પકડવામાં આવ્યા અને બંદી બનાવી લેવામાં આવ્યા. ત્યાં વિજયા અને પ્રગભા નામની બે સંન્યાસિનીઓએ લોકોને ભગવાન વિશે જણાવ્યું અને કહ્યું કે - “આ ચરમ તીર્થકર મહાવીર છે, અને જો ઇન્દ્રને જાણ થઈ કે તમે લોકોએ તેમની સાથે આવો વ્યવહાર કર્યો છે તો તેઓ તમને સજા આપશે.” આ બંને પહેલા પાર્શ્વનાથની શિષ્યા રહી ચૂકી હતી. તેમની વાત માનીને લોકોએ પ્રભુને મુક્ત કર્યા | જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ 9696969696969696969696969696969694 ૩૧૦.