Jain Dharmno Maulik Itihas Part 01 Tirthankar Khand

SR No.: 005685
Original Sutra Author: N/A
Author: Hastimal Maharaj
Publisher: Samyag Gyan Pracharak Mandal
Publication Year: 2012
Total Pages: 434
Language: Gujarat
Classification: Book_Gujarati
File Size: 8 MB

Page 245

રથ જોયો
વતીએ પૂછ્યું તેનારી વાટ જોઉં છું
કેવી રીતે
કૌશાંબીનો રાજા દીર્ઘના કહેવાથી બ્રહ્મદત્ત અને વરધનુને શોધાવી રહ્યો હતો, માટે એમણે કૌશાંબી છોડવાનો નિર્ણય લીધો.
અડધી રાત્રે બંને સાગરદત્તના રથમાં બેસી કૌશાંબીથી રવાના થયા. થોડે સુધી મૂકીને સાગરદત્ત પાછો વળ્યો, અને આ બંને મિત્રો આગળ નીકળ્યા. ત્યાં રસ્તામાં એમણે શસ્ત્રોથી શણગારાયેલ એક રથ જોયો, જેના ઉપર એક જુવાનજોધ રૂપવાન કન્યા બેઠેલી હતી. એમને જોતાં જ એ યુવતીએ પૂછ્યું : “તમે લોકો આટલે મોડે સુધી ક્યાં રહી ગયા હતા? હું તો ક્યારની તમારી વાટ જોઉં છું.” કુમારે ચમકીને કહ્યું : “કુમારિકે ! તમે કોણ છો અને અમને લોકોને કેવી રીતે ઓળખો છો?” રથારૂઢ યૌવનાએ કહ્યું: “હું બુદ્ધિલની બહેન રત્નવતી છું. બુદ્ધિ અને સાગરદત્તના મરઘાઓની લડાઈમાં જ્યારે મેં તમને જોયા હતા, ત્યારથી હું તમને મળવા માટે તલપાપડ હતી, હવે મારી એ દીર્ઘ ઇચ્છાને પૂરી કરવા માટે અહીં આવી છું.”
બંને મિત્રો રત્નવતીના રથમાં બેસી ગયા. વરધનુએ ઘોડાની લગામ પકડી. રત્નાવતીએ રથને પોતાના પિતા સમાન ધનાવહ શ્રેષ્ઠીને ત્યાં મગધપુરીની તરફ લઈ જવા કહ્યું. વરધનુએ. એમ જ કહ્યું. વાયુવેગે દોડતો રથ કૌશાંબીની બહારનાં ગાઢ જંગલોમાં પહોંચ્યો. જંગલમાં ડાકુઓ સાથે મારા-મારી, વરધનુથી વિખૂટા પડવું વગેરે મુશ્કેલીઓ વેઠતા-વેઠતા બ્રહ્મદા રાજગૃહ પહોંચ્યો. રત્નવતીને રાજગૃહની બહારના આશ્રમમાં રોકી તે નગરમાં ગયો. નગરમાં નાટ્યન્મત્ત વિદ્યાધરની ખંડા અને વિશાખા નામની બંને વિદ્યાધર કન્યાઓ સાથે એણે ગંધર્વવિવાહ કર્યા અને ત્યાર બાદ શ્રેષ્ઠી ધનાવહના ઘરે ગયો. શ્રેષ્ઠી એને જોઈને અત્યંત રાજી થયો અને એની સાથે રત્નાવતીનાં લગ્ન કરાવી દીધાં. બ્રહ્મદત્ત રત્નવતી સાથે સુખરૂપ રાજગૃહમાં રહેવા લાગ્યો પણ તે વરધનુના ખોવાઈ જવાથી ઘણો દુઃખી હતો. એણે વરધનુને શોધવા ઘણા પ્રયત્નો કર્યા, પણ જ્યારે કોઈ જ પ્રકારની સગડ ન મળી તો એને મૃત સમજી એના શ્રાદ્ધકર્મ કરી બ્રાહ્મણોને ભોજન માટે નિમંત્રણ મોકલ્યું.
અચાનક જ બ્રાહ્મણોની વચ્ચે વરધનું પણ આવી ગયો અને બોલ્યોઃ “મને ખવડાવેલું ભોજન સીધું જ વરધનુના પેટમાં જશે.” બ્રહ્મદા એનો અવાજ ઓળખી ગયો અને એને ભેટી પડ્યો. શોકનું વાતાવરણ આનંદમાં પલટાઈ ગયું. | ૨૪૦ 889999999969696969696963 જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ |