________________
અને ખુશીમાં ઝૂમી ઊઠ્યો. બંને મિત્રોએ સાથે જ ભોજન લીધું અને બંને બ્રહ્મદત્તના ખંડમાં જ સુવા ચાલ્યા ગયા.
વરધનુએ એની આપવીતી સંભળાવતાં કહ્યું : “હું તમારા માટે પાણી લઈને આવી જ રહ્યો હતો કે દીર્ઘના સિપાહીઓએ મને પકડીને મારવા લાગ્યા તેમજ તમારા માટે પૂછવા લાગ્યા, તો મેં એમને કહ્યું કે ‘તમને સિંહે ફાડી ખાધો છે.' તો એમણે મને એ જગ્યા બતાવવા કહ્યું. એમને અહીં-તહીં ભટકાવીને મેં તમને ઇશારા વડે ભાગી જવા કહ્યું. તમારા ભાગી જવા પછી એમણે મને મારી-મારીને અધમુવો કરી દીધો. તક મળતાં મેં બેભાન થવાની ગોળી મોઢામાં મૂકી દીધી, જેના લીધે મને મરેલો સમજી તેઓ મને એમ જ ત્યાં છોડીને જતા રહ્યા. એમના ગયા પછી મોઢામાંથી ગોળી કાઢી હું તમને શોધવા લાગ્યો, પણ તમારો ક્યાંયે પત્તો લાગ્યો નહિ. પિતાજીના એક મિત્ર પાસેથી પિતાજીના ક્યાંક ભાગી જવાના અને દીર્ઘ વડે માતાજીની સતામણીના સમાચાર મળ્યા, તો મેં કોઈ પણ પ્રકારે માતાજીને કામ્પિલ્યપુરમાંથી ખસેડી લેવાનો સંકલ્પ કર્યો. ઘણી નાટકીય રીતે હું માતાજીને ત્યાંથી બહાર લઈ આવ્યો અને પિતાજીના એક ખાસ મિત્રના આશ્રયે મૂકીને તમને શોધવા નીકળી પડ્યો અને ભંટક્તો-ભટક્તો આજે જ અહીં આવ્યો છું.'
ત્યાર બાદ બ્રહ્મદત્તે એની આપવીતી સંભળાવી. બ્રહ્મદત્ત હજી કંઈ વધુ કહે તે પહેલા જ તેને ખબર મળી કે - દીર્ઘરાજના સિપાહીઓનું એક મોટું ટોળું આવી રહ્યું છે.' એ બંને ત્યાંથી ભાગ્યા અને જંગલો તેમજ ગુફાઓમાંથી રઝળતા-રખડતા કૌશાંબી નગરીમાં પહોંચ્યા.
કૌશાંબી નગરીના એક મોટા બગીચામાં એમણે જોયું કે નગરના બે મોટા શ્રેષ્ઠીઓ એક-એક લાખ રૂપિયાનો દાવ લગાડી પોતપોતાના મરઘા લડાવી રહ્યા હતા. બંને મરઘા લાંબા સમય સુધી મનોરંજક રમત રમતા રહ્યા, પણ છેલ્લે સારી જાતિનો હોવા છતાં પણ સાગરદત્તનો મરઘો, બુદ્ધિલના મરઘાથી હારી ગયો. એનાથી બ્રહ્મદત્ત દંગ રહી ગયો. એણે બુદ્ધિલના મરઘાને પકડીને ધ્યાનથી જોયું તો એના પંજામાં અણીદાર પાતળી ખીલીઓ લગાવેલી હતી. એણે ખીલીઓ કાઢીને પછી બંને મરઘાઓને મેદાનમાં ઉતાર્યા. થોડી જ વારમાં બુદ્ધિલનો મરઘો હારી ગયો. હારેલી બાજી જીતી જતા સાગરદત્ત ઘણો ખુશ થયો અને કુમારને વરધનુ સાથે પોતાના ઘરે લઈ ગયો અને સગા ભાઈઓની જેમ એને ત્યાં રાખ્યા. પણ જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ ઊ
૩૭૭ ૨૩૯