________________
તેમજ પ્રભાવશાળી લાગતું હતું. ગામની ભ્રમણામાં પડેલી સ્ત્રીઓ એમને ભિક્ષા માટે વિચરતા જોતી જ રહી જતી હતી. કૂવા પર પાણી ભરી રહેલી એક મહિલાએ મુનિ તરફ નિહાળતા-નિહાળતા પાણી ખેંચવાનું દોરડું કળશના બદલે પોતાના બાળકના ગળામાં નાંખી દીધું, અને એ દોરડું ખેંચવા જ જતી હતી કે એક અન્ય સ્ત્રીએ એને સાવધ કરી.
જ્યારે આ વાત મુનિના કાને પડી, તો એમણે નિર્ણય લીધો કે - “તેઓ નગર અથવા ગ્રામમાં ભિક્ષા માટે જશે નહિ. એમણે વનમાં રહેવાનો સંકલ્પ કર્યો અને તંગિયાગિરિનાં પ્રગાઢ વનોમાં રહી તપસ્યા કરવા લાગ્યા. એમના તપના પ્રભાવથી વન્ય પ્રાણીઓ સિંહ અને હરણ વગેરે પરસ્પરનું વેર ભૂલી એમની પાસે બેસી રહેતા હતા.
એક દિવસ મુનિ બળરામ સૂરજ તરફ મુખ કરીને કાયોત્સર્ગ મુદ્રામાં ધ્યાન ધરી ઊભા હતા, એ જ સમયે કોઈ એક કઠિયારો ઝાડ કાપવા માટે આવ્યો. એણે મુનિને જોઈને પ્રણામ કર્યા અને પોતાના કામે લાગ્યો. જમવાનો સમય થતાં તે કઠિયારો અડધા કપાયેલા વૃક્ષના છાંયડે બેસી ભોજન આરોગવા લાગ્યો. યોગ્ય પ્રસંગ જાણી મુનિ પણ એ તરફ ગયા. સાથે બેઠેલું એક હરણ પણ એમની સાથે ગયું કે આજે મુનિનું પારણું થશે તેમજ સારો ધર્મલાભ મળશે. કઠિયારાએ મુનિને જોઈને આનંદ વ્યક્ત કર્યો. ઘણી શ્રદ્ધા અને ભક્તિપૂર્વક તે પોતાના ભોજનમાંથી ભિક્ષા આપવા લાગ્યો. કંઈ એવું થયું કે એ સમયે જોરથી પવન ફૂંકાતા પેલું અડધું કપાયેલું વિશાળ વૃક્ષ એ ત્રણેયની ઉપર પડ્યું. મુનિની તપસ્યા તો ઉત્તમ હતી જ, સાથે જ કઠિયારા અને હરણની ભાવના પણ ઘણી જ શુદ્ધ - સાત્ત્વિક અને ઉમદા હતી. ફળસ્વરૂપે ત્રણેય એક સાથે મૃત્યુને ભેટ્યા અને બ્રહ્મલોક-પંચમકલ્પમાં દેવરૂપમાં ઉત્પન્ન થયા.
( મહામુનિ થાવસ્ત્રાપુત્રા થાવસ્યાપુ દ્વારિકાના સમૃદ્ધશાળી શ્રેષ્ઠીઓમાંના એક હતા. બાળપણમાં જ પિતાનું દેહાંત થતા કુળનો બધો જ કારભાર થાવચ્ચગાથા-પત્ની જ સંભાળતી હતી. એમણે પણ એમના કુળની મર્યાદા અને પ્રતિષ્ઠા એવી જ જાળવી રાખી, જેવી એમના પતિ જાળવતા હતા. થાવચ્ચ પત્નીની લોકપ્રિયતાના લીધે એમનો પુત્ર પણ થાવગ્સાપુત્રના નામે લોકપ્રિય થઈ ગયો. ૨૨૪ છE9696969696969696969696969696963 જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ |