________________
મુનિ-યુગલે દેવકીના સંદેહનું નિવારણ કરતા કહ્યું કે - “હે દેવાનુપ્રિયે ! ભદ્દિલપુર નગરના નાગ ગાથાપતિ અને એમની પત્ની સુલસાના આત્મજ અમો છ સહોદર ભાઈઓ છીએ. જે બધા જ સમાનરૂપ, આકૃતિ અને વયના દેખાઈએ છીએ. અમે બધા ભાઈઓએ તીર્થંકર ભગવાન અરિષ્ટનેમિની પાસે ધર્મોપદેશ સાંભળી શ્રમણધર્મની દીક્ષા અંગીકાર કરી અને આજીવન બેલે-બેલે (છટ્ટ-છટ્ઠ) તપ કરવાનો અભિગ્રહ ધારણ કર્યો. આજે અમે બધા ભાઈઓ આ તપના પારણા માટે દિવસના પહેલા પ્રહરમાં સ્વાધ્યાય કર્યા પછી પ્રભુની આજ્ઞા લઈ ત્રણ સમૂહોના રૂપમાં ઉચ્ચ, મધ્યમ અને નિમ્ન કુળોમાં ભિક્ષા માટે ભ્રમણ કરતા-કરતા સંજોગવશાત્ વારાફરતી તમારે ત્યાં આવ્યા છીએ. માટે હે દેવાનુપ્રિયે ! પહેલા જે મુનિ યુગલો અહીં ભિક્ષા લેવા માટે આવ્યા હતા, તે અમો નથી.”
મુનિઓના ગયા પછી દેવકીના મનમાં વિચાર જાગ્યો કે - ‘પોલાસપુર નગરમાં શ્રમણ અતિમુક્તક કુમારે બાળપણમાં મારા વિષયમાં કહ્યું હતું કે - ‘મોટી થઈ તું આઠ પુત્રોની માતા થશે અને જે દરેક પ્રકારે સમાન, સરખા અને અપ્રતિમ રૂપથી સુંદર હશે અને ભરતક્ષેત્રમાં તારા સિવાય કોઈ અન્ય સ્ત્રી એવા પુત્રોને જન્મ નહિ આપશે, પણ આ છ મુનિઓને જોતાં તો એ ભવિષ્યવાણી અસત્ય સિદ્ધ કરે છે. શક્ય છે કે અન્ય કોઈ સ્ત્રીએ પણ આ પ્રકારના પુત્રોને જન્મ આપ્યો છે.’
દેવકી રથમાં બેસી પ્રભુના સમવસરણમાં ગઈ અને પ્રભુની પર્યુ. પાસના કરવા લાગી. ત્યાર બાદ પ્રભુએ દેવકીને પૂછ્યું : “હે દેવકી ! એકસરખા રૂપ-લાવણ્યવાળા છ મુનિઓને જોઈને તારા મનમાં અતિમુક્તક કુમારની ભવિષ્યવાણીની ખોટી હોવાની શંકા જન્મી છે ? અને એના સમાધાન માટે જ તું મારી પાસે આવી છે ?’’ દેવકીએ એમની વાતને સમર્થન આપ્યું.
પ્રભુએ કહ્યું : “એ સમયે ભદ્દિલપુરમાં નાગ નામના ગાથાપતિ રહેતા હતા, જે ઘણા શ્રીમંત હતા. એમની પત્નીનું નામ સુલસા હતું. સુલસાને બાળપણમાં કોઈક નિમિત્તજ્ઞએ કહ્યું હતુ કે - ‘તે મોટી થઈને મૃતવત્સા અર્થાત્ મરેલાં બાળકોને જન્મ આપનારી માતા બનશે.’ આમ સાંભળતાં જ સુલસા બાળપણથી હરિણૈગમેષી દેવની ભક્ત બની અને ઘણા પ્રેમપૂર્વક એમની પૂજા-અર્ચના કરવા લાગી. ગાથાપત્નીની શ્રદ્ધા-ભક્તિથી છત્તા જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ
૨૦૬ ૭૭૩