________________
ગર્ભથી નીકળતા જ આ બાળક ભૂમિતળને એની દાઢોથી પકડીને ઊભો થઈ ગયો. માટે માતાએ એનું નામ સુભૂમ રાખ્યું. ભૂગર્ભમાં જ બાળકનું લાલન-પાલન થયું અને ત્યાં જ મોટો થયો. આશ્રમના તપસ્વી-આચાર્યએ સુભૂમને દરેક પ્રકારની વિદ્યાઓ શીખવી. મોટા થતા સુભૂમે એની માતાને પૂછ્યું કે - “મારા પિતા કોણ છે અને આ ભૂગર્ભમાં મને શા માટે રાખ્યો છે ?” સુભૂમના વારંવાર આગ્રહને વશ થઈ તારાએ બધો વૃત્તાંત એને સંભળાવ્યો. પોતાના પિતાના હત્યારાનું નામ સાંભળી સુભૂમ ક્રોધવાળામાં સળગવા લાગ્યો. એણે પૂછ્યું: “મા! મારો એ પિતૃઘાતી અધમ ક્યાં રહે છે ?" માતાએ કહ્યું : “એ નૃશંસ પાસેના જ નગરમાં રહે છે. પોતાના વડે મરાયેલા ક્ષત્રિયોની સંખ્યાની જાણકારી રાખવા માટે એણે માર્યા ગયેલા ક્ષત્રિયોની એક-એક દાઢ ઉખેડીને બધી દાઢો એક મોટા થાળમાં ભેગી કરી રાખી છે. કોઈક જ્યોતિષે એને કહ્યું છે કે – “સમય જતા કોઈ એવી વ્યક્તિ આવશે, જેના સિંહાસન પર બેસતાં જ આ દાઢોથી ભરેલો થાળ ખીર ભરેલો થાળ બની જશે.” એ વ્યક્તિ ખીરને પી જશે અને પછી તારો અંત કરશે.”
જ્યોતિષની વાત સાંભળી પરશુરામે એક શસ્ત્રાગાર બનાવડાવ્યો. શસ્ત્રાગારમાં એક મંડપમાં એણે એક ઊંચું સિંહાસન મુકાવ્યું, એની પાસે જ એણે એ દાઢોથી ભરેલો થાળ મૂકી દીધો. પરશુરામે એ શસ્ત્રાગારના રક્ષણાર્થે ઘણી મોટી સંખ્યામાં સૈનિકો નિયુક્ત કર્યા. માતાના મોઢે પરશુરામનું વૃત્તાંત સાંભળી સુભૂમ તરત ત્યાં જવા માટે નીકળી પડ્યો. શસ્ત્રાગારના સૈનિકોનો વધ કરી તે સિંહાસન પર જઈને બેઠો. ત્યાં બેસતાં જ જેવી દાઢો ભરેલા થાળ તરફ નજર નાખી, એ થાળ અદૃષ્ટ શક્તિના પ્રભાવથી ખીરથી ભરેલ થાળમાં રૂપાંતરિત થઈ ગયો. સુભૂમ એ ખીરને ખાવા લાગ્યો. શસ્ત્રાગારના ઘવાયેલા સૈનિકોએ પરશુરામની પાસે જઈ એને માહિતગાર કર્યા.
સૈનિકો પાસે આખી ઘટના જાણી પરશુરામને જ્યોતિષની વાતો યાદ આવી, તે તત્કાળ શસ્ત્રાગારમાં પહોંચ્યા. એમણે જોયું, બાળક સાથે જ એ સિંહાસન પર બેસી નિર્ભય અને નિઃશંક ભાવે ખીર ખાઈ રહ્યો છે. એમણે કઠોરસ્વરે સુભૂમને કહ્યું : “અરે ઓ બ્રાહ્મણના બાળક ! તું કોણ છે અને કોના કહેવાથી આ સિંહાસન પર બેઠેલો છે ? શું તું નથી, જાણતો કે થાળમાં મારા દ્વારા વધ કરાયેલા ક્ષત્રિયોની દાઢો રાખવામાં આવેલી છે ? જેને તું ઘણા સ્વાદથી ખાઈ રહ્યો છે ? જો તને ભૂખ જ ૧૬૦ 99996969696969696969696969696ણે જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ